Sisten kaçış

Konunun ilk mesajı :

İnanılmaz. Neler oluyordu böyle? Etrafa sis çöküyordu ama bu sis çok tuhaftı kokuyordu ve rahatsız ediciydi. Öksürükler başladı ve bir ses duyuldu. "Tapınağa!" diye haykırıyordu. Tapınak şu anda en güvenlisiydi gerçektende. Haley tapınağa doğru hızlıca koştu. Koşmasını üzerindeki rahat eşyalara borçluydu. Tapınağa girdikten sonra Athena tüm kapıları kapattı ve mırıldandı. "Biliyordum..." Violet sordu: "Neyi biliyordun?" Athena cevaplamak üzereyken Haley araya girdi ve: " Bu sisin geleceğini biliyordu. Çünkü rüyasında gördü. Değil mi?" Athena başını salladı ve Haley çıkışmaya başladı: Bunun olduğunu bile bile neden Rahibe'e söylemedin?"

Ahhh Tanrıçam!
Bu tam bir mucizeydi!
Eskrim Profesörü!
Gözlerime inanmıyordum!

''Hoşgeldiniz demek isterdim beyefendi,fakat çok zor zamanlar yaşıyoruz,herşeye ihtiyacımız var,tabii size de...''

Gülümsemeye çalıştım fakat dudaklarım mühürlenmişti sanki!
Güçlü olmalısın Arinna!Onlar için!

''Evet,şimdi size şu tehlikelerden ve yaptıklarımızdan bahsedeyim,Tanrıçamızın kız kardeşi Alona,asırlardır süren kıskançlığını ortaya çıkardı.Vampir dünyasına saldırıyor!Kurtları ve zehirli sisiyle bizi esir almış durumda..
Bende yüksek vampir kurulu ile iletişime geçtim ve yardım istedim..Şuan bir cevap alamadık..Ve siz gelmeden az öncede tüm çaylakların hem özel güçler hem de silahlar bakımından savaş eğitimi almasını kararlaştırdık,özel güç eğitimini ben ve profesör arkadaşlarım vereceği...Silah eğitimini ise siz...''

Az önce benimle konuşan kızda ne vardı öyle? Biraz tuhaf biriydi. Ama ben istifimi bozmadan cevapladım.
"Hayır. Elektrikli testere veya balta yok. Hatta kılıç bile yok. Önce savunma sanatları. Karşındaki kişiyi silahsız öldürme. Eğer silahın yoksa kendini savunma gibi dalları size öğretmek istiyorum."
Giriş kapısından ayrılıp tapınağın içerisine doğru yürümeye başladı. Birkaç kişi daha gördüm. Kıvırcık saçlı orta yaşlarda bir kadın ve koyu yeşil gözlü biri daha.
"Bende size bir şey sormak istiyorum. Aranızdan savaş aleti kullanabilen var mı?" Çıt çıkmadı. En sonunda kıvırcık saçlı kadın ileri çıktı.
"Haley kullanabiliyor." Yeşil gözlü kadın kıvırcık saçlı olana baktı.
"Athena!" diye haykırdı.
"Ne? Kullanabiliyorsun. Az önce yaptıklarını gördük." Rahibe devam etti. "Evet Haley. Bence böyle bir yeteneğin varken onu konuşturmak en iyisi." kimsenin adını bilmediğim için kafam karışmıştı.
"Lütfen, Haley. Kullanabiliyorsan söyle. Bu benim işime gelir."
Kadın biraz sıkıldı ve etrafına öfke dolu bakışlar attı.
"Çok az." dedi sonunda. Olsun yinede kullanabiliyordu. Bu iyiydi. Benim işimi kolaylaştırırdı.
"Öncelikle hepinizi tanımak istiyorum. Bana kendinizi tanıtın lütfen."

İlk sözü benim almam doğru olurdu galiba...Gerçi benim adımı biliyordu ama olsun tanıtıcaktım kendimi..
Gülümsedim.
''Ben Arinna Laureate,Gece Evinin yüksek rahibesi ve şairiyim,seçtiğim kişinin duygularını şiire dökebiliyorum... ve... son zamanlarda...'' Bunu söylerken biraz sıkıldım..
''..geleceği şiirle anlatabiliyorum,olacakları yani..''

Vay canına! Bendis'in umduğu eskrim profesörü tam karşımızda duruyordu. Bu heyecan vericiydi. İlk olarak Rahibemiz kendini tanıttı. Daha sonra ben atıldım.
"Merhaba George, ben Haley. Öğrencilerin deyişiyle asosyal manyak. Ama o zamanlar çok geride kaldı." Ben neler saçmalıyordum böyle. "Okulun vampir sosyoloji profesörüyüm. Bunun yanında mistik olaylar hakkındaki bilgim fazladır. Özel gücüm ise karşımdakini bir süreliğine kör edebilme." Tokalaşmak için elimi uzattım ve O' da sıktı. çok hızlı bir tanışma oldu ama O, bundan memnun gözüküyordu.
"Demek ki silah kullanabilen kız sensin. Seninle tanışmaktan onur duydum, Haley." Elimi bıraktığında geri çekildim. Sesi de kendisi kadar etkileyici duruyordu. Ayrıca eskrim profesörü oluşu da bir başkaydı tabi. Diğerleide kendilerini tanıttılar. Rahibe sordu.
"Senin özel gücün nedir George?" George gülümsedi.
"Ben istediğim zaman istediğim eşyaya yada kişiye çizik atabiliyorum ve derinliğini de ayarlayabiliyorum." Oldukça saldırgan duruyordu. Ancak Nyx' in ona bu özel gücü vermesinde bir şeyler vardı. Bunu daha sonra öğrenebilirdim..

Eskrim Profesör'ü mü? Şaka mıydı bu? Birden, pat diye gelmesine oldukça şaşırmıştı Athena.Açıkçası, şüphelenmemiş değildi.Adının George olduğunu söyleyen Profesörü dikkatlice süzdü.Oldukça ağırbaşlı birisine benziyordu.Herkese açık bir soru sorduğunda Athena kendine geldi;''"Bende size bir şey sormak istiyorum. Aranızdan savaş aleti kullanabilen var mı?''.Sorunun cevabı oldukça açıktı;Haley!Haley'e dikkatlice baktı.Tereddüt ediyor gibiydi.Kızacağını biliyordu ama böyle bir zamanda mantık oldukça önemli, diye düşündü.Öne çıktı;''Haley kullanabiliyor.'' dedi.Haley birden düğmesine basılmış gibi irkildi.Athena'ya azarlayıcı bakışlar atıp, ''Athena!'' diye bağırdı"Ne? Kullanabiliyorsun. Az önce yaptıklarını gördük.'' diye başladığı cümleye Arinna devam etti, "Evet Haley. Bence böyle bir yeteneğin varken onu konuşturmak en iyisi."
Haley'e Gördün Mü? bakışı atarak George'a döndü.George artık direk olarak Haley ile konuşuyordu.Bir müddet sonra herkes kendini tanıtmaya başladı.Athena bir adım öne çıkarak;''Ben Athena.Fransızca Profesörüyüm.Rüyalarım kehanet niteliğinde.Tabi şu sıralar sadece rüyalarımla sınırlı kaldığı söylenemez.Neredeyse herkesin özel bir yeteneği var ve okul cidden belada.'' diyerek konuşmasını bitirdi.George, merakla kafasını salladı.Herkes kendini tanıttıktan sonra, Arinna merak edilen bir soru yöneltti George'a;Senin özel gücün nedir George?"George tehdit edici bir şekilde gülümsedi, "Ben istediğim zaman istediğim eşyaya yada kişiye çizik atabiliyorum ve derinliğini de ayarlayabiliyorum."Athena, Haley'in huysuzca kıpırdandığını hissetti.Bu konuda onunla konuşmalıydı.George'a tekrar baktığında gözleri karardı...

Kesmek mi? Zaten bir Eskrim profesörünün özel gücü ne olabilirdi ki? Haley geri çekildi. Athena' nın yanına gitti. Herkes George' a tuhaf bir şekilde bakıyordu. Haley, Athena'nın onunla konuşmak istediğini hissetti. Zaten Athena söze girişmişti.
"Haley, seninle konuşmalıyım."
"Tamam Athena. Üst kata." diye fısıldadım.
"İzninizle Athena ile konuşmam gereken bir konu var." dedim ve yukarı çıktık. Kendimize sandalye çektik.
"Konu nedir Athena? Seni dinliyorum." dedim. Gerçekten merak etmiştim.

Bendis'in kahkası hepimizi hem şaşırtmış hem de biraz olsun neşelendirmişti.
George'a döndüm ve aklımdakileri sıraladım.

''Yapılacakları konuşsak iyi olur Bay Stewart...''dedim ve çevremizdeki çaylaklara baktım.Bakışlarımı görenler biraz geri çekildiler.

''İlk önce şu eğitim olayından önce benim ve Bendis'in yurt dışına çıkmamız gerekiyor.Diğer Gece Evlerinden yardım isteyeceğiz.Biz yurt dışındayken diğer profesörlerle birlikte okulda düzeni sağlamalısınız,kimsenin yanlış birşey yapmasına izin vermeyin.Ve eğitime mümkün olduğunca çabuk başlayın lütfen,Haley 'e ve size güveniyorum...''

Bu sefer rahibe dinliyordum. Gerçekten dinliyordum. Daha önceki konuşmalarının azını dinlemişti.
"Lütfen bana büyük bir resmiyet ile seslenmeyin. Bunu sevmiyorum. George veya Kılıç diyebilirsiniz. Siz merak etmeyin. Haley ve ben öğrencilerin eğitimini üstleneceğiz. Eminim Haley' de bunu kabul edecektir." Yeşil gözlü kadın. Gözleri gerçekten etkileyiciydi. Tanrım. Ben nereye düştüm. Bir sürü kadının arasında kaldım. Hepi bana bir şeyler yapmamı söylüyorlar. Gülümsedim. Elbette sahte bir gülümsemeydi. Şu anda kılıcımla her şeyi dağıtmak istiyordum. "Yap o zaman." diye bir ses geldi kulağıma. çevremde döndüm.
"Kim konuştu?" Rahibe bana delirmişim gibi bakıyordu. O anda merdivenlerden iki kişi indi. Haley ve Athena tabii. konuşmaları bitmiş olmalıydı. Haley konuşmaya başladı.
"Seninle kouşan Alona. Kötü kız kardeş. Herkesle konuşuyor." Bir ses daha duyuldu. "Yalan söylüyor. Ben Nyx!" Kafam iyice karışmıştı. Saçlarımı dağıttım.

''Niye iyisin ki?''

Bu söz kulaklarımda yankılanıyordu.
Elbette kim olduğunu çok iyi biliyordum..</FONT>
George'a baktım.Elimizdeki bu güçlü vampirin yanlış yoda olmasını istemiyordum.Herkes gibi George da gözlerini açmış gelen sözleri dinliyordu.Korkmuştum.</FONT>
Arkadaşça George'un elini tuttum ve</FONT>
</FONT>
''Sakın onu dinleme George...Sakın o yalan!''

George beni dinlemiyor gibiydi.Duymuyordu hiçbirimizi...
Başka çare kalmadığını anlayarak bir elimle onun elini tutarken diğer elimle kulaklarını kapamaya çalıştım.İşe yaramayacağını biliyordum fakat en azından dokunuşlarımla kendine getirmeye çalışıyordum.</FONT></FONT>

İşte benim Bendis'im!!!
Zeki fikirlerle dolu bir beyni vardı.
George geri dönmüştü.En azından şimdilik....Alona'nın onu bu kadar çabuk kontrol altına alması beni şaşırtmıştı doğrusu...
Onu daha güçlü olarak tanımlamak isterdim.

''George,bir daha böyle olduğunda Nyx'e dua et...O seni koruyacaktır...Evet,şimdi profesör arkadaşlarımı yanıma alabiilirimiyim? Konuşsak ve durum değerlendirmesi yapsak çok iyi olur?!''

Haley de yanıma geçtikten sonra konuşmaya başladım.

''Arkadaşlar,birşeyler yapmak zorunda olduğumuzu biliyoruz.Yurt dışına Bendis ile çıkacağımızı karalaştırmıştık zaten.Biz giderken gözüm arkada kalmayacak hepinize güveniyorum.Biz gelmeden özel güç eğitimi başlamayacak zaten 1-2 güne döneriz.Biz gelene kadar Haley ve George silah eğitimine başlayacaklar.Çaylakları sakin tutmaya çalışın.Korkmalarını engelleyin.Ve Alona belli bir şekilde içizde.Çaylakları yoldan çıkarmaya çalışacaktır hatta sizleri bile.Onu dinlemeyin lütfen.Zor olduğunu biliyorum ama size güveniyorum.''

Gülümsemeye çalıştım.Güçlü görünmeliydim.Bir Yüksek Rahibe gibi....

Ben rahıbem'le guvende olucaktım. Ama ya dıgerlerı? Alona denen pıslık sey onlara zarar verırse? Iste sınırlerım gerılırdı. Burası benım yuvamdı ve Alona denen seytan bızı yoldan donduremezdı. Donenlerle bızzat ılgılenırdım. Haley'ın yumrukları hala sıkılıydı. George'nın yumrukları hıc onemlı degıldı. Bu savastan gazı cıkmakta vardı. Olmekte. Rahıbenın sol yanına gecen bendım. Bı dusunce vınn dıye gectı aklımdan. Ama ıcımden sacmaladıgıma kanaat getırdım.
"Rahıbem yola ne zaman cıkıyoruz?"
Bu yolculugun hemen olup bıtmasını bu olayların gecıp yenıden sorunsuz olan derslerıme donmek ıstıyordum. Gercı henuz ders yapamamıstım ama... Olsun sorunlarımız olmadan once daha ıyıydık. Alona olmadan once.. Kurtlar olmadan once..

Bendis'in sorusuna cevap vermek için ağzımı açmıştım ki çok derinden gelen ama zarif bir kadın sesi duydum.
''Geceyi terket Rahibe!''
Beynim uyuşmaya başlamıştı.O sesi sadece benim duyduğumu biliyordum.Direk bana hitap ediyordu çünkü...
Ses durmadan konuşuyordu.
''O seni koruyamaz,Tanrıçan seni koruyamaz...Sen güçlüsün ve güçlü bir Tanrıçaya ihityacın var.Onu terket!''

''Hayır!''
Ağzımdan çıkan bu kelime herkesi bana döndürdü.Tapınaktaki herkes şimdi bana bakıyordu.
Çığlıklarım ardı ardına geliyordu.Çevremde olan biteni anlayamıyordum.Başımı ellerimin arasına aldım ve dizlerimin üzerine yığıldım.Hissettiğim son şey bir erkeğin omzumdaki güçlü elleriydi....

Tanrıcam! Yardım et bıze. Arinna bayılmıstı. George tam zamanında onu tutmustu ama... bayılması yeterınce kotuydu. Hemen su ve kan getırmelerı ıcın bagırmaya basladım.
"Yukarı gıden yere en yakın olan kosarak kan ve su getırsın. Bırazda yıyecek. Cabuk olun!"
Bıraz sert cıkısmıstım ama suan sakın olamazdım. Bıraz oncekı dıngınlıgımden eser yoktu. Suan adımı sorsalar hatırlamayacak kadar sınırlıydım. Bu sınır neden? Kıme? Alona'ya oldugu kesındı ama... Bu kadar sınır bana yakısmıyordu. Sankınlesmek ıcın 3 derın nefes aldım. Ise yarıyordu. Alona aramızda dolasırken cok rahatsızdım ama bellı etmemelıydım. Kafamda yenı ve tanımadıgım bır ses vardı.Benım Tanrıcan. Yenı Tanrıcan. Muzıkle Nyx'den kurtul. Bana geeel. Bu ses kımındı? Alona'ya aıt olmalıydı. Ilk defa duydugum ıcın saskındım. Bırı bana kan su ve yıyeceklerı uzatınca elınden hızlıca kaptım. Yuzune bakmadan anlamsız bır 'tesekkurler' fısıldadım ve Arinna'ya dondum. Suyla bılegını ve sakaklarını ovdum. 'Keske sıfacı bırı olsa da yardım etse' dıye dusunmeden edemedım. Alona ıse beynımde fınk atıyordu. Rahatsız oldum ve kafamı salladım. Hala ordaydı.
"Sıs sana ıhtıyacım var. Bana geel. Beynımın cevresınde oyle guclu ve saglam bır duvar or kı oraya Alona dahıl kımse gıremesın. Dusuncelerım bana kalsın."
Sıs ıtaatıme uyarak beynımın cevresıne duvarlarını ordu ve daha o anda Alona'nın gıttıgını hıssettım. Tekrar Arinna'ya dondugumde hala uyanmamıstı.
"George suyla bıleklerını ov. Uyanırsa kan ve yıyeceklerden ver. Ben yukarı cıkıp sarap var mı dıye bakacagım."
Ve merdıvenlerden hızla yukarı cıktım..

Bunca karmaşanın içerisinde gücümü ilerletmek aklıma geldi ve "Durun!" diye bağırdım. Bendis çoktan yukarı çıkmıştı ve gidip Arinna' a baktım. O yerdeyken gözlerini açtım. ikisine de baktım. Göz bebekleri hareketliydi. Işığa refleks veriyordu. Sarı ve dağınık saçımı arkaya attım. Birisi kafamın dibinde fıslayıp duruyordu. Başımı yukarı kaldırmadım ve ortamdaki tek ses o fıslamaydı. Ne kadar da sinir bozucu! Rahibenin kollarından birini kaldırdım ve bıraktım. Yere düştü. Bir sonuca vardım. Başımı kaldırdığımda George birkaç adım geri çekildi. Demek fıslayan o idi. Sinir şey.
"Şoka girmiş. Doğrusu O' nu şoka sokan Alona. Bir şey deneyeceğim. Bu ilk olacak. Ancak çok sessiz olun. Odaklanmalıyım. Ve George, yanımda duracaksan fıslama. "
Hayret! Alona bana bulaşmamıştı. Ellerimi Rahibenin yüzüne dayadım ve gözlerimi kapattım. Alona'ı kör etmeye çalıştım. işe yaramasını umdum ve yaradı. Rahibe gözlerini açtı. Elimi omzuna koydum ve rahibenin gözleri kopkoyu oldu. Ellerini boğazıma bastırdı. Saçları uçuşuyordu. Boğazımı o kadar çok sıktı ki biran nefes alamadım.
"Bana karışmayın. Ben istediğimi alırım." dedi ve sıkmaya devam etti. Ellerimi omzuna koydum ve onu kör etmeye çalıştım ama havasızlıkta olmuyordu. Zayıf düştüm. Kollarım yanıma düştü ve gözlerimi kapattığımda bayıldım. O anda Nyx' i gördüm ve bir yere düşüş sesi duydum.
______
Birisi bana kalp masajı yapıyordu. Sunitenefüs yaparak ciğerlerime hava doldurmaya çalışıyordu. Gözlerimi açtığımda bir yanımda Bendis, kafamın üzerinde Alona vardı. Suni tenefüs yapanı ittim ama çok sert değil. Birisi elimi tuttu ve göğsüne bastırdı. Bu Rahibeydi. Durumunun iyi olması iyidi. Alnıma bir el dokundu. Saçlarımı çekti. George! Yine mi? Tanrım! Ben George'suz daha mutluydum. Görebildiğim kadarıyla ona baktım. Endişeli görünüyordu. Ayağı kalktığımda söylediğim ilk söz.
"Kim bana sunitenefüs yaptı?"
"Ben." diye bir erkek sesi duyduldu. Kötü bir amacım yoktu. onu boğmayacaktım. Her ne kadar feminist olsamda! Gidip ona sarıldım. Tuhaftı. Çünkü daha önce hiçbir erkeğe sarılmamıştım. Yani yabancı birine. Daha sonra diğer herkese sarıldım.
"Hepinize teşekkür ederim."
"Asıl biz teşekkür ederiz. Rahibeyi Alona'dan kurtardın ve bir şeyi öğrendik. Alona bize de hükmediyor." dedi Violet.
Ağzımdan bir küfür kaçtı ama her neyse. Benim bu durumlarıma alışmışlardı.

Oldugunu sandıgım anda aslında kalbı atıyordu Haley'ın. Tanrıcam! Onu bızden alma... Ihtıyacımız var. Dualarımı ederken Haley uyandı. Icımden Tanrıcam'a cıglık cıglıga bagırıyordum. Akıl okuyucu bırı varsa kesın bası sısmıs olmalıydı. Haley'e sunı teneffuscusune sarıldıktan sonra Alona'nın hukmunu duydu. E halıyle kufur kactı agzından ama bız alıskındık. Yanı sınırlıyken kufur kacardı agzından. Bırden ıcımden ona sarılmak geldı. Sıkı sıkı sarıldım. Eger yolculukta basımıza bısı gelırse... ya da bız yolculuktaken onlara bısı olursa... bılmıyorum napardım. Heralde Alona henuz hıc varolmayan ama ole bır anda varolabılıcek gucumu tadardı. Aslında kendı kendıme bır karar almıstım. Artık kımseyle gevezelık yapmıyordum. Bu huyumu gerıde bırakmıstım kı... amacıma erıstıgımde artık kımse laf soyleyemıcektı... Ama sımdı bunları dusunmemelıydın. Haley'den ayrıldım ve Arinna'ya dondum.
"Arinna seyahatı bıraz one alsak ıyı olur Alona her yerde."
Arinna'da bana katıldıgını gostermek amacıyla basını salladı.

Violet'in sorusu hepimizi kendimize getirdi.Evet,yurt dışına çıkacaktık ama nasıl?

''Bendis,sisin!Sisini harekete geçirirsen bende yüksek rahibe güçlerimi kullanarak geceyi hareketlendiririm.Etrafımızda duvar oluştuktan sonra danışmaya gider ve yanımıza bir savaşçı alarak yola çıkarız...
Gece Evinden çıktıktan sonra sorun olmaz zaten? Ne dersin?''

Arinna guzel bır plan yapmıstı. Ama ya burdakıler? Yıne Alona gelırse? George busefer onun buyrugu altına gırerse. Bu facıa olurdu. Bunu Arinna'ya soylemelıydım.
"Arinna plan guzele benzıyor. Ama ya burdakıler? Burdakıler nasıl korunuca? Ya Alona zaten gec gelmıs olan George'u bı daha etkısı altına alırsa? Ya George buna dayanamayıp kotu olursa? Bızı saklayabılırım. Hıssedılmeden gıtmemızı saglayabılırım. Ama ya burdakıler?"
Cok konusmustum. Ama korkularım su yuzune cıkıyordu. Tekrar bırılerını kaybetmek ıstemıyordum. Hele kı bu kısı ısımıze yarayacak bır kısıyse...

Evet ne yazıkki Bendis haklıydı.Buradakileri nasıl koruyacağımızı bilmiyorduk.
Aslında...
Bir yüksek rahibeydim.Farklı güçlerim vardı . Güçlü kalkanlar oluşturmak gibi.Kan ve gecenin karışımıyla.
Evet bu olabilirdi.

''Buldum!Bakın ben okulun çevresinde bir kalkan oluşturabilirim.Yada en azından tapınağın çevresinde.Bu kalkan bir ayinle oluşturuluyor.Geceyi şekillendiriyorum ve kanla kutsuyorum.Gereken tek şey bir refakatçi...Kanının bana vermeye razı olacak bir refakatçi....''

''Buldum!Bakın ben okulun çevresinde bir kalkan oluşturabilirim.Yada en azından tapınağın çevresinde.Bu kalkan bir ayinle oluşturuluyor.Geceyi şekillendiriyorum ve kanla kutsuyorum.Gereken tek şey bir refakatçi...Kanının bana vermeye razı olacak bir refakatçi....''

Herkes birbirine bakıyordu. Aradan bir refakatçi çıkmalıydı. Ama kimse gönüllü olacak gibi değildi. Gönüllü olmayı düşündüm ama ne bileyim. Belki ileride bir sevgilim olur ve bu kişi rahibeden farklı biri olur. Ve ben onun refakatçisi olmak isterim. Damgalanmaktan korkuyordum. Bana çok uçuk bir şey gibi geliyordu. Ama ben erkektim. Cesaretimi ve kendime güvenimi toplayıp derin bir nefes aldım. İçimde George' a fısıldadım. "Kelimeleri döküver." Gözlerimi kapattım ve elimi kaldırdım. "Ben refakatçi olurum. Bu işi hemen burada, tapınakta yapmamız herkesin işine gelir." Gözlerimi açtığımda herkeste bir şaşkınlık vardı. Herkese bakmaya çalıştım. Bendis rahatlamış gibiydi. Rahibe sevinçliydi ve gözlerinde düşünür gibi bir parıltı vardı. Athena tepkisizdi. Bence o refakatçi olmak istiyordu. Violet şaşkındı. Hala neler olup bittiğini anlamamış gibiydi. Haley' in gözleri parıldıyordu ve gözlerinde biriken yaşları gördüm. Neden üzülmüştü ki? Bu şaşırtıcıydı. Arinna bir sevinç çığlığı attı. Yanıma geldi ve "Evet, şimdi, burada yapabiliriz."
Ben ne yapmıştım?