Sisten kaçış

Konunun ilk mesajı :

İnanılmaz. Neler oluyordu böyle? Etrafa sis çöküyordu ama bu sis çok tuhaftı kokuyordu ve rahatsız ediciydi. Öksürükler başladı ve bir ses duyuldu. "Tapınağa!" diye haykırıyordu. Tapınak şu anda en güvenlisiydi gerçektende. Haley tapınağa doğru hızlıca koştu. Koşmasını üzerindeki rahat eşyalara borçluydu. Tapınağa girdikten sonra Athena tüm kapıları kapattı ve mırıldandı. "Biliyordum..." Violet sordu: "Neyi biliyordun?" Athena cevaplamak üzereyken Haley araya girdi ve: " Bu sisin geleceğini biliyordu. Çünkü rüyasında gördü. Değil mi?" Athena başını salladı ve Haley çıkışmaya başladı: Bunun olduğunu bile bile neden Rahibe'e söylemedin?"

"Özgür irademi kullanmamı istedi. Bu şiiri yorumlamak zorunda değilmişim. Nyx benden yardım istemezmiş. O krallığının yani vampir aleminin mükemmelliğine bakarmış. Ancak Alona benden yardım istedi. Şiirin anlamını istedi ve sizden daha fazla şey bildiğimi söyledi. Onun için çalışmamı istiyor Arinna. Benim çok fazla şey bildiğimi düşünüyor."

"Ona yardım etmeyeceksin, değil mi?"

"Elbette hayır. Nyx için değil Aydınlık için savaşacağım."

"Seninle irtibatını kesmeyecek. Alona'nın söylediklerine fazla kulak verme Haley."

Violét Haley'in yanına geldi bir tane mendili yanağına koydu. Bu Haley'in yarasını daha iyi kapatacaktı. Ancak bu yara kapanacağa benzemiyordu.

Bayan Haley'in yüzü korkunçtu ve gidip bir mendille yanığını kapattım. Açıkta kalıpta mikrop kapması daha kötü şeylere sebep olurdu.
Alona oraya kadar gidiyorsa yukarı da çıkabilir miydi acaba? İçimi keskin bir korku sardı. Dışarıdakilerden haberimiz yoktu ve biz olduğumuz yerde hâlâ ne yapacağımız bilmez bir haldeydik.
"Artık harekete geçmeliyiz." dedim.
"Evet, bencede." dedi Bendis.
"Tamam şiir için kimler benimle kalacak?" dedi Bayan Arinna.
Ben hemen araya girdim.
"Bayan Haley olmaz. Dışarıdakileri kör edecek. Bendis olmaz yolu gizleyecek. Ben kalamam okula giden bir yol yapacağım ve Walén'de olmaz kedilerle irtibatta kalacak. Bu da demek oluyor ki Luna, Athena ve siz kalmalısınız. Uygun mu sizce de?" dedim.
"Evet, sanırım böyle olmak zorunda." dedi Athena.
Luna ilk defa konuşmaya çalıştı.
"Lütfen gitmeyin. Bende özelliğimi kullandım ve gizlendim ama farkedildim. Onların sezme yetisi çok güçlü." dedi kısık bir sesle.

Haley ve yanındakilerin gitmesini bende istemiyordum fakat bu olmak zorundaydı.Kaderimizi yaşamak zorundaydık.

''Luna,canım,lütfen sakin ol.Nyx yolunda öleceksek bu bizim için bir şereftir.Savaşmak bizim kaderimiz ve eğer onlara bir zarar geldiğini hissedersem,emin ol tüm vampirleri ayaklandırırım!''

Bunları kesin bir dille söylemiştim ve bunu yapabilirdim.
Korkmuyordum,Alona'dan bile......

''Luna,canım,lütfen sakin ol.Nyx yolunda öleceksek
bu bizim için bir şereftir.Savaşmak bizim kaderimiz ve eğer onlara bir
zarar geldiğini hissedersem,emin ol tüm vampirleri ayaklandırırım!''
Sanırım...gördüğüm kehaneti söylemenin tam vaktiydi;''Bakın..Bendis, Luna'yı getirirken bir kehanet daha gördüm...Alona ve kurtları bizi yakaladılar ve bizleri ya öldürdüler yada tamamiyle felç ettiler...Birde, Arinna..''kafamı kaldırıp, Arinna'ya baktım.Gözlerindeki endişe ve kararlılığın bir arada durduğunu gördüğümde hiçte şaşırmamıştım.''Sana işkence yapıyorlardı.Hiç duymadığım, görmediğim kadar kötü bir işkence...Adımımızı sağlam atmalıyız...Bu, beni korkutuyor...''Arinna, bir süre düşündükten sonra;''Ah, evet.Fakat adımlarımızı biraz çabuklaştırsak iyi olacak.''Ona samimiyetle gülümsedim ve diğerlerine doğru bakarak;''Hazır mıyız?'' dedim.O anki çocukluk heyecanımla...Belkide bu son hissettiğim şey olacaktı.Belki de onları son görüşüm.Emin değildim, hemde hiçbir şeyden...Kim emin olabilirdi ki?

"Hazır mıyız?" dedi Athena.
Hazır mıydık gerçekten? Ama olmak zorundaydık. Artık harekete geçmek zorundaydık.
Öne çıktım.
"Ben hazırım." dedim kararlı bir sesle. Bendis yanıma geldi ve elimi tuttu.
"Bende hazırım" dedi. Walen'de oturduğu yerdenden kalktı ve yanımıza geldi.
"Bende hazırım." dedi cesaret yüklü bir sesle.
"Herkes hazırsa bende hazırım." dedi Bayan Haley.
"Evet, o zaman başlıyoruz." dedi Athena.
"Tamam öyleyse öncelikle Walen kedilerle irtibat kur. Sor bakalım kurtlar ne durumda." dedi Bayan Arinna.
"Tamam" dedi Walen ve gözlerini kapattı.
"VioLét, Bendis siz yol için pencereden bakın ve okula giden yolu saptayın. Bende Walen'den sonra onları kör edeceğim." dedi Bayan Haley
"Çok mu fazlalar?... Neredeler?...Tamam... En çok hangi bölgedeler?... Sarmışlar mı?... " Walen gözlerini açtı.
"Çok fazlalarmış. Okulu ve burayı sarmışlar. Yani en yoğun bu bölgedeler. Ama orta kısımda da dolananlar varmış. Özellikle girişte bir yoğunluk varmış." dedi Walen.
"Tamam biz yolu ayarladık. Kapıdan doğuya doğru bir yol yapacak VioLét. Bende yolu gizleyeceğim." dedi Bendis.
"Pekala, o zaman başlıyoruz." dedi Bayan Haley.

Kedilerle yaptığım irtibatın neticesinde. öğrendiğimiz bilgilerle bir yol güzergahı hazırladık. hızlıca ana binaya gidicek ve ordaki durumu öğrenicek sonra diğerlerini almak için geri dönecektik.tabiki dönebilirsek. korkmuyordum ama heyecanlıydım başarıp başaramayacağımızı merak ediyordum gözlerimi tekrar kapatıp anneme seslendim beni bişekilde izlediğini biliyordum.
"Anne bize yardım et bunu başarmamıza yardım et yanımda ol ..."
huzur dolu sesini duyar gibi oldum
"yanındayım kızım herzman..."
kocaman bir gülümsemeyle gözlerimi açtığımda kızların bana baktığını farkettim böylesine ciddi bir durumda gülmemem saçmalıktı tabiki.
" Haydi bakalım artık çıkmalıyız"
dedim umursamaz görünmeye çalışırsak sanki bakkaldan ekmek almaya gidiyormuş gibi hissettim kendimi diğerlerinin de endişelenmemesi için böle yapmıştım. herkesin bunu başarabiliceğimze inanması gerekliydi, o sırada kargalara rica etmiştim kurtların dikkatlerini dağatacaklardı. Bendis il olarak çıkıp bir sis yarattı. çok şaşırmıştım çünkü bu sis kırmızıydı bendis zehirli sisi taklit ederek bizi saklamayı başarmıştı peşine violet hızla sarmaşıklardan sıkı bir sarmaşık tüneli yaptı ve koşarak ana binaya ilerledik... herkesin kalp atışlarını hissedebiliyordum...

Başlıyorduk.
"Kendinize dikkat edin." dedi Athena. Sonra da hepimize sarıldı.
"Başarmanız için Nyx'e dua edeceğim." dedi Bayan Arinna.
"Pekala, hadi kızlar aşağı iniyoruz." dedi Bayan Haley.
Önden Bayan Haley gitti. Arkasından Bendis devam etti. Walen'in elinden tuttum ve ikimiz beraber aşağı indik. Çok ürkütücü ve karanlıktı.
"Ben şimdi Alona'nın sisine benzer bir sis yaratacağım." dedi Bendis.
"Arkasından sende yolu hallet." dedi Bayan Haley.
"Tamam." dedim.
"Ben kargalara kurtların dikkatini çekmelerini söyledim. Bize yardımcı olacaklar." dedi Walen.
"Tamam, bende VioLét yolu yaparken onları kör edeceğim. Yalnız birinin koluma girmesi gerekiyor. Aynı anda koşmak benim için zor olabilir." dedi Bayan Haley.
"Tamam ben girerim kolunuza." dedi Walen.
"O zaman ben sisi oluşturmaya başlıyorum. VioLét sende aynı zamanda tüneli oluştur." dedi Bendis.
Bendis sisi oluşturmaya başladılar ve bende tüneli oluşturmak için ellerimi kaldırdım.
"Bitkiler ve sarmaşıklar size ihtiyacım var. Lütfen okulun doğu kapısına doğru bizi koruyacak bir tünel yapın." dedim.
O anda önümde kıpırdanmalar oldu ve sarmaşıklar birleşmeye başladı.
"Pekala, sıra bende." dedi Bayan Haley.
"Şimdi koşun." dedi Walen ve koşmaya başladık.

Kurtların kör olduklarını hissediyordum. Kargalar ise bir kaçının gözünü çıkartıyorlardı. Bendis'in sisi ile beraber görünmez bir duruma bürünmüştük. Daha sonra demir bir şeye çarptık hepimiz ve taş zemini hissettim. Okuldaydık. Ayağı kalktım ve diğerlerini kaldırdım. Bendis kapıyı kapattı. "Hadi kızlar, biraz daha koşalım. Bütün okula bunu haber vermek zorundayız. Bütün herkes öğrendikten sonra tapınak ile iletişime geçmeye çalışalım. Olmadı aramızdan birileri tapınağa gider. Herkese haber verildikten sonra şimdi olduğumuz yerde toplanalım." dedim ve tekrar koşamaya başladık.

Haley ve yanındakiler tapınaktan çıkar çıkmaz Nyx'e dua etmeye başladım.
Resmen yalvarıyordum zarar görmemeleri için....
Duamı bitirdikten sonra Luna ve Athena'ya döndüm.

''Evet,şu şiiri halledelim bizde...Bellki Alona bu şiirden haberdar ve yorumunu istiyor.Yani kesinlikle önemli bir şiir...Şimdi ilk olarak şiiri tekrarlayalım....''dedim ve şiirimi baştan okudum.İlk mısranın yorumlarını almak için onlara baktım.....

''Karanlıkta beliren bir tanrıça,
Nefreti için savaşacak,
Sürekli kanayan bir yara,
Cesaretle kapanacak..

Sivri dişler tenini delerken,
Ellerim doğruyu bulacak,
Gelecekten bir rüya,

Gideceğiniz yol olacak...'''

Arinna'nın kehanet içerikli şiirinden anlam çıkarmak çokta zor olmamalıydı.Ama bu yorgunlukla, işler zorlaşıyordu.Birbirimize anlamlı anlamlı baktıktan sonra;''İlk iki satır, Alona'dan bahsediyor.Bu konuda hepimiz hemfikiriz?''Evet, anlamında başlarını salladılar;''Güzel...Peki, nefreti ne, yani ne için intikam almaya çalışıyor?Kanayan yara derken...''Luna, heyecanla sözümü kesti;''Bu zamana kadar Nyx'in kardeşi olduğunu, Alona diye bir tanrıça olduğunu bilmiyorduk değil mi?Ya, öc almak istediği nokta burasıysa.Bizi yok etmek ise amacı, nedenide bizim kardeşine tapmamız.Bizi yok ettikten sonra, Nyx'ide yok edecekse, Nyx'i kıskanıyor.Tamamen kıskançlıktan doğan bir şey...''Ah, tabiki!Nasıl düşünememiştik...Nyx'i kıskanıyor ve onun yerine geçmeye çalışıyordu.Arinna, zafer kazanmış edayla;''Sanırım haklısın, Luna.Bu teoriden yola çıkarak ikinci kıtayıda halledebiliriz.''Gülümsedim, sonunda bir şeyleri doğru yapıyorduk.Luna heyecanla, ikinci kıtayı okumaya başladı...

Çaylakları toplarken çok zorlandım. Çünkü herkes panik halindeydi. Nihayet toplayıp tapınağa geri geldiğimizde gücüm yavaş yavaş bitiyordu.

"Arinna gücüm tükeniyor. Biraz daha tutabilirim ama diğerlerini ara 1-2 dakika içinde tapınağa gelmelerini söyle. Yalvarırım. Yoksa sisim kaybolucak. Ve ben sisin dışında çok güçlü titreşimlerin geldiğini hissediyorum. Arinna çabuk olmalısın."

Kendi aralarında konuştuğunu benim ise onlardan 3-4 adım uzak olduğumu ve fısıldadığımı anladım.

"Çocuklar tapınağın içine girin. Çabuk."

"Arinna"

diye seslendiğimde yine duymadı beni.Sonra Athena beni gördü. Acaba söylediklerimi duymuş muydu?

Athena,beni dürtükleyince Bendis'e baktım ve soru sorarcasına bakışlarımı ona diktim.

''Ne oldu Bendis?''

Bendis çok çaresizce bakıyordu.Aslında galiba ne istediğini anlamıştım.

''Bendis ,söyle bana kim dışarda?''

''Bendis ,söyle bana kim dışarda?''
Arinna'ya söylemek itiyordum ama gücümün tükendiğini de farkediyordum.
"Haley ve VioLet. Onlar hala gelmediler. Ama çabuk aramalısın onları. Gücümü gerçekten kaybediyorum. Ve konsantre olamıyorum. Lütfen."
Arinna diğer çaylaklara bakarken sanki bir parçam eksikmiş gibi hissediyordum. Acaba gücümün azalmasından mıydı?

"Haley ve VioLet. Onlar hala gelmediler. Ama çabuk aramalısın onları. Gücümü gerçekten kaybediyorum. Ve konsantre olamıyorum. Lütfen."

Demekki başımız cidden dertteydi.
Ne yapmalıyım diye düşünüyordum.Beynim fazla düşünmekten yorulmuştu ve zonkluyordu.
''Umarım telefonları yanındadır!''
elimdeki telefondan Haley'nin numarasını tuşladım ve kulağıma götürdüm.
''Tanrıçam,lütfen zarar görmüş olmasınlar!''

Bütün çaylakları toplamış ve yaptığımız yoldan Bendis ve Walen ile birlikte göndermiştik ama kedim Vampy odamda yoktu ve onu bulmak zorundaydım.
"Hadi VioLét gitmeliyiz." dedi Bayan Haley.
"Ama kedim..." dedim. Sözümü yarıda kesti.
"Walen onunla irtibata geçer. Hadi tüm öğrenciler gitti. Artık bizde gitmeliyiz." dedi. Çaresizce başımı salladım.
O sırada Bayan Haley'in telefonun çaldı. Kim olduğunu bilmiyorum ama konuşurken yüzü endişeyle gerildi. acaba bir şey mi olmuştu?
"VioLét acele etmemiz gerekiyor. Bendis çok güçsüz kalmış ve her an sisi kalkabilirmiş. Senin yolun duruyor amam sarmaşıklarını parçalayabilirler ki bu senin de canını yakabilir. Ben onları kör ettim ama sis kalkarsa daha kolay farkedeler. O yüzden şimdi koşmaya başla." dedi ve elimden tutarak beni sarmaşık tüneline soktu. Olabildiğince hızlı olmaya çalışıyorduk ve o anda tapınağın kapısı ve Bayan Arinna'nın endişeyle yerinde kıpırdandığını gördüm. Tam kurtulduk diyecektim ki sarmaşılara bir darbe indi. Bu gerçek anlamda değil ama duygusal anlamda çok canımı yakmıştı.
Başımı tuttum ve,
"ah, hayır." dedim. Bayan Haley,
"vioLét neler olu..." dedi ve o anda Athena'nın sesi duyuldu.
"Bendis bayıldı artık sis yok ve tüneli hissediyorlar hemen içeri girin!" dedi.
Bayan Haley bu sefer beni daha hızlı çekiştiriyordu.
"Hadi VioLét yapabilirsin." dedi ve daha hızlı çekmeye başladı.
O anda bir darbe daha hissettim ve nefretle ellerimi kaldırdım.
"Bitkiler, sarmaşıklarınızı kullanın ve o iğrenç kurtların heryerini sarın. Gerekirse boğun ve acımazsızca davranın!" dedim.
Şimdi kendimi daha güçlü hissediyordum. Dışarıda kurtların acıyla ulamalarını duydum ve gülümsedim. Arinna kapıyı açtı. Hemen içeri girdim ve sarmaşıkları geri çektim. Evet, artık bitmişti. Tüm okul tapınaktaydı. Tam bir adım atacaktım ki dengemi kaybettim ve yere yığıldım. Herşey kararmıştı...

Ah Violet!
Benim güçlü kızım!
Eminimki sadece ben değil Tanrıçamız da onlarla gurur duyuyordu.Violet içeri girer girmez kendinden geçti.Diğerleri Haley'e bakaraken bende Violet'in başına eğilmiştim.

''Kızım,beni duyuyor musun?Hadi Violet!Sen çok güçlü bir kızsın!''

Uzaktan bir ses bana sesleniyordu ama cevap veremiyordum. Sanırım bir anda gücümü kullanmış olmam beni yormuştu. Başımı salladım ve gözlerimi açmaya çalıştım. Bayan Arinna başımdaydı.
"Bayan Arinna?" dedim.
"Aferin kızım." dedi yanağından yaşlar süzülürken beni kaldırdı.
Merdivenlerden yukarı çıktık ve Etrafıma baktım. Herkes buradaydı. Athena endişeyle yanıma geldi.
"İyisin değil mi?" dedi.
Gülümsedim ve, "evet, iyiyim." dedim. Oda bana gülümsedi ve diğer çaylakların yanına gitti. Başımı önüme eğdim ve gözlerimi kapattım. O anda omzumda bir el hissettim.
"VioLét..." dedi. Bu Bendis'ti.
Başımı kaldırdım.
"Hey, sen iyisin değil mi?" dedim.
"Evet, daha iyiyim. Ve ben üzgünüm. Yani çok güçsüz..." Sözünü kestim.
"Hepimiz elimizden geleni yaptık." dedim ve Bendis'e sarıldım.

Herkes o kadar büyük çaba harcamıştıki bununla gurur duyuyordum!
Şimdi tüm çaylaklar ve profesörler buradaydı.
Onları bilgilendirmek zorundaydım.Sesimi ve cesaretimi toplayıp konuşmaya başladım!

''Sevgili kardeşlerim ve çaylaklarım,sizi alelacele buraya getirmemizin sebebini tahmin edebiliyorsunuzdur.Sis,Tanrıçamızın kardeşi tarafından kontrol edilmekte ve kurtlarda...
Fakat Alona(Nyx'in kardeşi),maalesefki herşeyi başlatan kinini bize doğrultmuş durumda...Bunun için şimdi tüm çaylaklar ve vampirler birlik olmalı ve güçlerimizi cesurca kullanmalıyız..Size adımlarımızı anlatmak isterim...
İlk olarak ben,vampir konseyiyle irtibata geçip,gerekirse yurt dışına çıkıp,yardım çağrısında bulunacağım...Ve buna göre olaylar şekillenecek..!''

...İlk olarak ben,vampir konseyiyle irtibata geçip,gerekirse yurt dışına çıkıp,yardım çağrısında bulunacağım...Ve buna göre olaylar şekillenecek..!''
Acıyan yaralarımı boşverip Arinna'nın gözlerine baktım
-"Tek başına gidemezsiniz Profesör... Sizinle gelmek istiyorum,eğer birimize birşey olacaksa,bu siz olmamalısınız..."

-"Tek başına gidemezsiniz Profesör... Sizinle gelmek istiyorum,eğer birimize birşey olacaksa,bu siz olmamalısınız..."
Herkes şok olmuş bir şekilde, bir Arinna'ya bir de Luna'ya bakıyordu.Luna'nın bu teklifi Arinna'yı hem rahatlatmış hem de rahatsız etmişti.Kararsızca kafamı sallayarak;''Birisi gidecekse, bu sen olmamalısın Luna.Şuan gerçekten kötü durumdasın.Daha deneyimli biri olmalı.Hem kendini, hemde Arinna'yı koruyabilecek biri...''Herkes pürdikkat kesilmiş kimin gidebileceğini düşünüyordu...Derken, birisi cesurca konuşmaya başladı...''

hemde Arinna'yı koruyabilecek biri..."
Athena tam da benı anlatıyordu. Suan cok ıyı hıssedıyordum. Herkes bırbırına bakarken bırden basladım konusmaya. Kendım bıle sasırmıstım ama soyledıklerımde sonuna kadar dıretebılırdım.
" Hımmm..Arinna eğer kabul edersen o kısı ben olmak ıstıyorum. Kendımı ıyı hıssedıyorum. Ve senınle gelmek ıstıyorum."
Herkes bana bakarken bırden alt kattan buyuk bır catırtı geldı. Kapı kırılmamıstı ama sanırım kurtlar sarmasıkları parcalıyorlardı.

Ahh Tanrıçam!!
Kurtlar!!
Artık tehlike tamamen bizimleydi.Ne yapacağımı bilemiyordum.
Sarmaşıklar parçalanıyor...Herkes korku dolu gözlerle birbirine bakıyordu.

''Tamam,sakin olun...Buradan kurtulmanında bir yolunu bulacağız..Bendis,tamam eğer istiyorsan gel..Öleceksek birlikte ölelim,arkadaşım...''

Derslikten çıktığım gibi tapınağa koştum ve alt kattaki kapının ve sarmaşıkların parçalandığını gördüm. Hemen içeri daldım ve birkaç kurdun Arinna ve Bendis'e saldırmak üzere olduklarını gördüm. Duvarda bir silah gördüm ve silahı alıp ne yaptığımı bilmeden kurda seslendim. Kurt kafasını çevirip bana baktı. Bu kurdun sürü başkanı olduğunu düşündüm. Hemen nişan almaktaki üç kuralı uyguladım. Gez,göz,arpacık ve ateş. Kurdu tam gözlerinin ortasından vurdum ve kurt yere düştü. Arinna ve Bendis baan şok olmuş gözlerle bakıyorlardı. Daha sonra aşağıya diğerleri indi. Şimdi bütün kurtların dikkati üzerimdeydi. Silahı onlara doğru tuttum ancak onları öldürecek kadar ateş edemedim. Kurşunlar onları ya bacaklarından vurdular yada hiç vuramadılar. Kurşunlarım atrık bitmişti ve duvardaki kılıcı gördüm ancak kılıç ile onları öldürmek için yakın temasa geçmem gerekirdi. Ağlamaya başladım ve yalvardım. "Ne olur bana yardım edin. Birisi bana yardım etsin." Ancak bir şey olmadı. Birden etrafımı sarmaşıklar sardı. Beni korumak için Violet tarafından gönderilmişti. Buna emindim. Ancak bu kurtları durdurmaya yetmedi. Kanımda akan siniri ve adrenalini hissettim. Kılıcı aldım ve ilk bana saldıran kurdun kafasını kestim. Kızlardan birinden öğürme sesi geldi. daha sonra sarmaşıklar kurtların beline sarıldı ve onları dışarı attı. Elimdeki kılıcı hala bıakmamıştım. Diğerlerine baktım ve Arinna bana koşarak geldi ve sarıldı.

''Öleceksek birlikte ölelim,arkadaşım...'' Arinna'nın son sözlerinden sonra büyük bir heyecan yaşandı."Ne olur bana yardım edin. Birisi bana yardım etsin." birisi bağırmaya başladı.Bu ses...Haley'in sesiydi;''Haley!Bu onun sesi.Kurtlar saldırmış olmalı.Tanrıçam!''Violet, hemen sarmaşıkları, Haley'in bulunduğu tarafa gönderdi.Büyük çatırdamalar, kurtların sesleri, Haley'in savaştığını belli ediyordu.Ah, ona bir şey olmamalıydı.Birden ses kesildi.Arinna, koşarak Haley'in boynuna atladı.Ona sımsıkı sarılırken, hepimizin gözlerinden yaşlar akıyordu.Bu anın geçip gitmesi çok uzun sürmedi.Haley üstüne başına çekidüzen verdikten sonra;''Okulda çaylaklar var!Benim dersimdeler!''diye bağırdı.Ne?Kim kalmıştıki daha...Umutsuzca başımı Bendis'in olduğu yere baktım.Gayet iyiyim, demişti fakat yine halsizleşmesinden korkuyordum...Bendis, içimden geçenleri okumuş gibi ayağa kalktı;''Hey, ben iyiyim.Hadi son kalan çaylaklarıda alalım.''dedi ve Haley'in yanına gitti.''O sırada..'' diye devam etti Arinna,''ben yurtdışıyla iletişim kurmaya çalışacağım.Violet, sarmaşıklarını güçlendirirsen sevinirim.Athena, Luna'ya biraz daha kan vermeye ne dersin?Daha iyi olacağından eminim.Ah, evet.Az kalsın unutuyordum, Bendis ve Haley binaya eriştiğinizde çok yorgun olmazsanız kan getirmenizi rica edeceğim.Zira buradaki kanlar bitmek üzere.''

Evet!
Ne yazıkki kanımız bitmek üzereydi ve buna hepimizin ihtiyacı vardı.Özellikle de yetişkinlerin...
Elimdeki telefona sarıldım ve gece evimizin danışmasını aradım.Telefona yaşlı danışmanımız Samira çıktı.Sesinden endişeli olduğu anlaşılıyordu.
''Ahh Tanrıçam!Rahibem,siz...çaylaklar..iyi misiniz?''
Onu sakinleştirmek istercesine konuştum.
''Biz iyiyiz Samira,korkma ve sakin ol!
Şimdi benim için Vampir Konseyini ara ve bağla....''
Samira hemen aramış olmalı ki telefonda hoş bir kadın sesi duydum...
''Vampir Yüksek Konseyi,buyrun...''
''Ben Ankara Gece Evi Yüksek Rahibesi Arinna Laureate...okulumuzda çok önemli bir sorunla karşı karşıyayız...Baş Rahibeyle veya ilgili biriyle görüşmek istiyorum...''
''Sizi biraz bekleteceğim rahibem...''
Ayaklarımı yere vurarak beklemeye başladım...Telefon kulağıma yapışmıştı neredeyse...
''Buyrun,ben yüksek rahibe Thanatos...''
''Efendim gece evimiz çok büyük bir sorunla karşı karşıya...''
Olanların hepsini yüksek rahibeye anlattım...Bitirdiğimde soluk soluğaydım...
''Peki,yardım çağrınızı diğer üyelerle tartışmak zorundayım...Sizi en yakın zamanda haberdar ederiö..uğurlar olsun!!''

Herşey iyice karışıyordu. Bayan Haley'in kurtulmasına yardımcı olmuştum ama Bayan Arinna daha güçlü olmam gerektiğini söylemişti. Bir köşeye sinip olanları izlemeye başladım. Bayan Arinna telefonda konuşuyordu. Bayan Haley yanındaydı. Diğer herkes benim gibi bir köşede oturuyordu.
Bir çok yetenek meydana geldiyse bunların geliştirilmesi gerekirdi.
Ayağı kalktım ve Luna'nın yanına gittim.
"Hey sen iyisin değil mi?" dedim. Gerçekten çok solgundu ve yaraları kötü görünüyordu. Ama o yaralarının aksine sıcacık bir gülümseme gönderdi.
"Teşekkürler ben iyiyim. Senin yeteneğin bitkilerle mi iilgili?" dedi.
"Ah, evet. Daha çok sarmaşıklar." dedim.
O sırada yanımıza Athena geldi.
"Hey, ne konuşuyorsunuz?" dedi gülümseyerek.
"Hiç. Yeteneklelrle ilgili konuşuyorduk." dedi.
"Ah, yetenek demişken bir çok kişinin yeni yeteneği var ama hepsi çok acemi. Üzgünüm Violét ama sende henüz kendini geliştiremedin." dedi.
"Ah, evet biliyorum. Daha güçlü olabilirdim." dedim çaresizce.
"Hey, bunu seni üzmek için söylemedim. Demek istediğim bu yetenekleri geliştirmemiz gerekiyor." dedi.
"O zaman Bayan Arinna ve Bendis Yüksek Konsey'e gittikleri sırada bizde yeteneklerle uğraşırız." dedi Luna.
"Evet bencede." dedim.
"Pekala, Haley ile bu konuyu konuşmalıyım." dedi ve yanımızdan ayrıldı.

"Pekala, Haley ile bu konuyu konuşmalıyım." Kafam oldukça karışıktı.Buraya takılıp kaldığımızdan beri bir çok yeni yetenek keşfetmiştik.Fakat geliştirmeye harcanacak zaman bulamamıştık.Öğrenciler, korkudan ağlıyor ya da kendi kendi cesaretlendirmeye çalışıyordu.Her taraftan, 'ben yaparım, göreceksiniz hepsini öldüreceğim.' gibi sesler yükseliyordu.Tanrıçam!Bune karışıklıktı böyle.Hızlıca Haley'in yanına gittim.Öğrencileri teselli etmeye çalışıyordu.Beni görünce konuştuğu çaylağa görüşürüz, deyip bana doğru döndü.
''Haley, ciddi bir sorunumuz var.''Histerik bir kahkaha attı,
''Şu sırada çokta anormal bir şey olmasa gerek.''Gülümsedim.Haklıydı,
''Haklısın.Birçok yeni yetenek keşfedildi fakat geliştirme olanağımız hiç olmadı.Diyorum ki, ortalık sakinleştikten sonra yeteneklerimize konsantre olsak?''Biraz düşündü,
''Evet, sonuçta bu yetenekler halihazırda gelmiyor bize...Onları geliştirmemiz lazım ki Karanlık'a karşı bir gücümüz olsun.''Başımı salladım,
''Pekala, ortalığı sakinleştirmeye başlasak gayet iyi olacak.''Her ikimizde etrafımıza baktık.Çığlıklar atanlar, ağlayanlar, ortalığı karıştıranlar...Tanrıçam!Yardım et...

Athena ile ortak bir karara varan Haley diğerlerinin yanına döndü. Her kafadan bir ses çıkıyordu. Herkes bir şeyler mırıldanıyordu. Athena ve Haley susturmayı başardılar ve sözün girişini Haley aldı.

"Arkadaşlar, her kafadan bir ses çıkarsa ortak bir karara varamayız. Bence bunu sonlandırmalıyız ve..." Sözü Athena aldı.

"Arkadaşlar, eğitimimiz güçlerimize tanıma yönüne olmalıdır. Onları geliştirme yönüne olmalıdır." Haley devam etti.

"Savaşacağız. Bu belli. Ancak dövüş sanatları ve silah kullanma türünde bir eğitim alabiliriz."

Diğerleri mırıldanmaya başladı. Bu fikrin iyi olduğunu düşündüklerini belirten homurtular çıkarıyorlardı ve teker teker öne çıkarak "Kabulümdür." dediler. Haley ve Athena bir "oh" çektiler ve gülümsediler.

"Kabulümdür."
Herkes akbul etmıstı. Ama sılah kullanmayı kım bılıyordu? Ozel gucumuzu gelıstırebılırdık ama sılah nasıl kullanıcaktık?
"Haley, Athena. Bır sorum var. Pekı kım ogretıcek sılah kullanmayı? Yanı burda kım bılıyor sılah kullanmayı? Cunku bıldıgım kadarıyla eskrım profesoru gelmedı."
Sordugum soruyla kendı tuylerım dıken dıken olmustu. Yanı bıze kımse ogretemeyecekse bız kendımız mı savasmayı ogrenıcektık?

George, Gece Evine geldiğinde terslikler başlamıştı. Okulda yoğun bir sis vardı ve oldukça soğuktu. George kalın giyinmesine rağmen üşüyordu ve göz gözü görmüyordu. Bu hiç iyi bir şey değildi. Hayra halamet değildi. George görebildiği tek yere doğru koşmaya başladı. Demir kapıyı açtı ve içeri girdi. Daha sonra kapıyı kapattı. Duvarlara bakmaya başladı. Burası tapınağa benziyordu. Birden ayaklarına bir şey dolandı. Düşüyor gibi oldu ancak düşmedi. Ayaklarına sarılan şeyin sarmaşık olduğunu görünce biraz şaşırdı ve sırıttı. Kafasını kaldırdığında ona bakan gözleri gördü. Bunlar vampirdi. Anlaşılan bir konuşma yapıyorlardı. George hepsinin kadın olduğunu anlayınca acaba cennete mi geldim diye düşündü.
"Ah, şey... Sanırım yanlış zamanda geldim. Üzgünüm, sizi rahatsız etmek istemezdim." İnce ancak güçlü bir kadın sesi duyuldu.
"Sende kimsin?" Kadın öne çıktı. Rahibe olduğunu gösteren bir elbisesi vardı ve etrafından iyilik ışığı yayılıyordu.
"Ben George Stewart. Los Angeles Gece Evinden geldim." Başka bir kadın öne çıktı. "Çaylak mısın?"
"Aslında değilim. Eskrim profesörüyüm." Başka bir kadın konuşmaya başladı.
"Bendis, isteğin oldu. Eskrim profesörü geldi." George hiçbir şeyi anlamamıştı.
"Burada neler oluyor? Siz kimsiniz?" Rahibe olduğunu düşündüğü kadın George' a yaklaştı.
"Ben Arinna. Gece Evi'nin yüksek Rahibesiyim. Sen ise bizim için beklenmez bir süprizsiz."