Sisten kaçış

Konunun ilk mesajı :

İnanılmaz. Neler oluyordu böyle? Etrafa sis çöküyordu ama bu sis çok tuhaftı kokuyordu ve rahatsız ediciydi. Öksürükler başladı ve bir ses duyuldu. "Tapınağa!" diye haykırıyordu. Tapınak şu anda en güvenlisiydi gerçektende. Haley tapınağa doğru hızlıca koştu. Koşmasını üzerindeki rahat eşyalara borçluydu. Tapınağa girdikten sonra Athena tüm kapıları kapattı ve mırıldandı. "Biliyordum..." Violet sordu: "Neyi biliyordun?" Athena cevaplamak üzereyken Haley araya girdi ve: " Bu sisin geleceğini biliyordu. Çünkü rüyasında gördü. Değil mi?" Athena başını salladı ve Haley çıkışmaya başladı: Bunun olduğunu bile bile neden Rahibe'e söylemedin?"

Damgalanma... sanırım herkes aynı seyı sunuyordu. Herkesın bır yanı bunu dusunurken dıger yanı ne olucagıydı. Yanı tamam damgalanma vampır 2 kısı arasındaysa cınsel arzuya donusebılıyordu ama... Aloo.. burda Yuksek rahıbeden bahsedıyoruz. Athena'nın sorusu seslıce yutkunmama neden oldu. Sakıncalı olup olmadıgını bılmıyordum. Ama yıne de dıkkatlı olmalıydık..
"Bunu gercekten bılmıyorum. Ama dıkkatlı olmak zorundayız."
Mumları alıp gerı dondugumuzde herkes yerlerındeydı. Sanırım tehlıke varsa bu cembere katılıcaktım. Ben ve aksıyon. Adrenalın kanımda yayılmaya baslamıstı bıle. Hemen atesın oldugu yere gectım. Ates ve ben. Her zaman ates elementı ıstemıstım ama olmamıstı. Arınna tam ortaya gectı. Athena sag yanıma, Haley sol yanıma ve ıstısnaı bır sekılde Molly'de karsıma gectı. Mumlarımızı aldık. Ve rıtuele basladık.

Mumu aldım ve hava elemntinin olduğu yere geçtim. Ancak kafam dalgındı. Ritüeli düşünecek halde değildim. Arinna ve George' u düşündüm. Damgalanmalarını istemiyordum. Nedenini bilmiyorum ama istemiyordum. Çembere baktım. Bendis parlamaya başlamıştı. Anlaşılan ateş ondaydı. Odaklandım ve gözlerimi kapattım. Narin bir kadının sesini duydum. "Bütünleş kızım. Havan ile bütünleş." Gözlerimi açtığımda çevremde şiddetli rüzgarlar esiyordu. Arinna bir şeyler mırıldanmaya başladı. Ancak ben onu dinlemiyordum. George' un bize tuhaf bir şekilde baktığını gördüm. Heyecanı gözlerinden okunuyordu. Hepimize teker teker baktı. Birden kalbim hızlıca çarptı ve nefes almakta güçleştim. Gözlerimi açtığımda Arinna' nın elindeki bıçağı gördüm ve gözlerimi tekrar kapattım. Sadece sesleri duymak dahi bana yetti.

Bende suyun olduğu yöne Bendis'in karşısına geçtim.Bu gerçekten heyecan vericiydi. Birden etrafımda akan bir suyu duyduğumu, denizin o saf kokusunu hissettiğimi farkettim. Bu gerçekten güzel bir duyguydu fakat elementlere hükmetmiyorduk. Sadece temsilen buradaydık.
Bendis, Haley ve Athena parlıyorlardı. Farklı renklerde. Arinna ve George'da yerini aldı. İşte başlıyorduk.

Kendimi tutmaya çalıştım. Fazla etkilenmemeye çalıştım. Çünkü damgalanmak istemiyordum. Ancak Arinna benim kanımı emmeye başladığında kendimi tutamadım. Başımı arkaya attım ve içime dolan hazları yaşamaya koyuldum. Rahibe ile yanlız olsaydım kendimi tutamazdım. Rahibe beni bıraktı ve ''Nyx,Kalkanımızı gücünle doldur!'' dedi. Ben ise hala şok yaşıyordum. Daha sonra bir küre etrafımızdan dağılmaya başladı. okulu sardığını hissettim. Belkide rahibe ile gerçekten damgalanmıştım. Hayır, hiç sanmıyorum. Daha sonra rahibe elementleri gönderirken herkesin yüzlerine baktım. ilk olarak ateş. Bendis gülümsüyordu. Bir kere bile olsun ateşi elinde tuttuğuna sevinmişe benziyordu. Daha sonra su ve toprak. En son hava. Rahibe sıraya uymamıştı ama sorun çıkmaz diye düşündüm. Haley' in gözleri yaşlıydı. Nedenini anlayamadım. Belkide anın etkisiyle ağlamaya başlamıştı. Mumu yere bıraktı. Üzgün görünüyordu. Ellerini cebine koydu ve köşeye oturdu. Daha sonra onun yanına gitmem gerekiyorddu.

Üzgündüm. Ve artı nedenini anlıyordum. George'u birkaç saattir tanıyordum sadece. Ancak ona bir şeyler hissettiğimi biliyordum ve Arinna ile damgalandığını sanmıyordum. Çünkü kokuları başkaydı. Mumu yere bıraktım ve merdivenin ilk basamağına oturup başımı ellerimin arasına alıp oturdum. Gözlerimi kaldırdığımda beni fark edenin George olduğunu gördüm. Tanrım. Ben ne yapıyordum? O yeniydi. Henüz nasıl biri olduğunu bilmiyorduk. Ama benim gözüm resmen kör olmuştu. Ayağı kalktım ve konuşmaya başladım. "Şey, izin verirseniz ben yukarıya gidiyorum. Daha sonra gelirim." dedim. Yukarı çıkmaya başladım. Her çıkışta bedenim ağırlaşıyordu. En sonunda yatakhaneye ulaştım ve ceketimi çıkarttım. Ayakkabılarımı çıkarıp kendimi yatağa attım. Dışarıdaki yağmuru izliyordum. keşke biri gelse de onunla konuşabilsem dedim. Ama kim gelecekti ki? Benimle kim ilgilenecekti?

Yatakta doğrulmuştum. Dirseklerimi camın kenarına koydum ve yüzümü ellerim ile tuttum. Arkamdan bir ses duydum. Camdan yansımaya baktım. Athena gelmişti.
"Selam." dedi. "Selam." dedim.
Yanımdaki yatağa oturdu ve sordu. "Konuşmak ister misin?" diye sordu. Aslında isterdim. Hemde çok. "Evet, aslında, konuşmayı isterim." Athena etrafına bakındı. Daha sonra gözlerini bana dikti. "Konuş o zaman." dedi. Derin bir nefes aldım. Gözlerimi pencereden ayırıp Athena' nın yanına oturdum. Athena' a baktım.
"Konu, benim kıskançlığım. Kıskandığım kişi Arinna' nın herkes ile olan ilişkisi ve George ile damgalanmış olması. Yada benim öyle sanmam." Elbette asıl konu bu değildi. Ama o konuya yavaşça girmeyi planlıyordum. Çünkü konuya aniden dalarsam bir felaket oluşabilirdi. En azından benim açımdan bir felaket. Çünkü kendimi tutamazdım.

Herkeste bır sevınc vardı. Ama bende zafer vardı. Bunun anlamı ıse -kalkanın- Alona'dn basımızın kurtulduguydu. Bır surelıgıne. Haley'ın uzgun suratını gormustum. Arinna'nın yanına gıttım. O sırada Athena cıkmıstı bıle. Haley'ı merak ettıgımden ben de cıkmayı dusundum.
"Arinna gelıyorum hemen. 5 dakıka sonra cıkabılırız. Gelırken esyalarımızı alırım ben."
dedım ve yukarı cıktım. Kapı kapalı degıldı. Bu yuzden belkı rahatsızlık verıyorumdur dıye oksurdum.
"Oho oho. Bu kız da sızınle sorun alıs verısı yapabılır mı?"
Cevaplarını beklerken haylı durgundum. Eger hayır derlerse sadece Neptun'u opup Arinna'yla benım esyalarımızı alıp gıdıcektım. Her zaman ınsanların -ya da bızde vampırlerın- ozel hayatları ve bu hayatlarında belırledıklerı ozel ınsanlarla -vampırlerle- konustuklarını bılıyordum. Benım de kımselerın bılmedıgı sırlarım vardı. Kımsenın bılmedıgı acılar cekıyordum ama bellı etmemelıydım. Yuzlerıne bakarken hala konusmayınca onlar Neptun'un yanına gıdıp burnunu optum.
"Bendis gerı gelıcek Neptun ama sen burda kalıp dıger kedıcıklere sahıp cıkmalısın tamam mı? Iyı bır beyefendı ol ve bunu kanıtla benım sevımlı melegım. Gorusuruz."
Sankı benı anlamıs gıbı yatakta gerınde ve uzerıme atladı. Yuzumu bıraz yaladıktan sonra yataga gerı gıttı. Arinna ve kendı esyalarımı bır cırpıda topladım. Ve gıtmek ıcın hazır oldugumu hıssettım.

Kimseyi kırmak istemediğim ve Bendis'in sorunumu kimseye söylememesini bildiğim için ona söyledim.
"Kalabilirsin. Ancak burada konuşulanlar burada kalacak. Tamam mı?" Bendis başını salladı ve bende kapıyı kapattım daha fazla kişi istemiyordum. Athena' nın yanına geçtim ve Athena omzumu sıktı. "Anlat bakalım." dedi. Bende alıştıra alıştıra söylemeye başladım."Konu, benim kıskançlığım. Kıskandığım kişi Arinna' nın herkes ile olan ilişkisi ve George ile damgalanmış olması. Yada benim öyle sanmam." Bunu neresi konuydu acaba? Bendis gülümsedi. "Daha ne isteyebiliriz ki? Ritüellerde kullanacağımız bir kan depomuz var. Ve rahibemiz ile mutlu olacağından eminim." dedi. 3 kişi olduğumuzdan dolayı öne atıldım ve Bendis' i sıkıştırdım. "Aslı sorun bu. Anlıyor musun?" Hızla kafasını salladı. Athena'a da aynısını sordum. O'da kafasını salladı. Gülümseyip yerime oturdum ama gülümsemem uzun sürmedi. Somurtmaya başladım. Neden böyle şeyler bana oluyordu?

Rp out: Bendis, Athena ve Haley'in yazdığı rp'e daha fazla kişi katılmasın yada kulak misafiriymiş gibi rp yazmasın.
Bu bir uyarıdır. Özel konulara girilmemesi gerekiyor.

Violet denen kız ile konuşmak iyi olabilirdi ve söze başladım.
"Aslında, tam olarak ne olduğunu bilmiyorum. Geldiğimden beri buradakileri takip ediyorum. Haley, sürekli sinirli. Çok değişken bir yapısı var. Yani, kim uyandığında küfreder? Ben bile çok sinirliyken yapmıyorum. Ve kafam çok karışık. Çok karışık duygular içindeyim. Hala Alona' nın kim olduğunu tam olarak anlayamadım. kendimi salak gibi hissediyorum. Damgalanıp damgalanmadığımı bilmiyorum. Ama istemiyorum. Damgalanmayı istemiyorum. Çok karıştı Violet. Her şey çok karıştı."

Violet gözlerini kaçırdı ve yüzü ifadelşsizdi. Anlaşılan onunda kafası karışmıştı.

Biliyordum.Herkes damgalanıp damgalanmadığımızı bilmek istiyordu.
Bir açıklama yapmam lazımdı.SEsimi temizledim ve konuştum...

''Evet biliyorum şuan herkes refakatçi ile aramızda bir damgalanma olup olmadığını merak ediyorsunuz..Cevap veriyorum,olmadı.Bu kan ritüeli kalkan oluşturma amaçlı olduğu için damgalanma söz konusu değil.Sadece kanın gücü ortaya konuldu.O yüzden kimse şüphede kalmasın.George büyük bir fedakarlık etti.Ona teşekkür ediyorum.Şimdi... Biz Bendis ile çıkmak üzereyiz.Herkese güveniyorum.Özellikle Haley ve George'a...
İyi bir ikili olacaklar eğitimde...
Nyx sizi korusun çocuklarım....''

Gözlerim dolmuştu.Gidiyordum ama ya geri döndüğümde bazılarını bulamazsam....
Hayır bunları düşünmemeliydim.

''Evet biliyorum şuan herkes refakatçi ile aramızda bir damgalanma olup olmadığını merak ediyorsunuz..Cevap veriyorum,olmadı.Bu kan ritüeli kalkan oluşturma amaçlı olduğu için damgalanma söz konusu değil.Sadece kanın gücü ortaya konuldu.O yüzden kimse şüphede kalmasın.George büyük bir fedakarlık etti.Ona teşekkür ediyorum.Şimdi... Biz Bendis ile çıkmak üzereyiz.Herkese güveniyorum.Özellikle Haley ve George'a...
İyi bir ikili olacaklar eğitimde..."
Damgalanma yoktu. Yani Arinna hala bizimleydi. Herkes onları dinliyordu. Bizim yukarıda olmamıza rağmen sesi geliyordu. Ayağa kalktım ve kapıya yöneldim. Elimle diğerlerini çağırdım. "Hadi. Arinna' nın yanına gidelim. Beni boş verin. Benim bir sorunum yok." Diğrleri bana tuhaf tuhafa bakarken ben bir bavul aldım ve kedilerden birini kucağıma alıp aşağıya indim. Diğerleri bana sesleniyorlardı. Merdivenlerin sonuna geldiğimde bavulu ve kediyi yere bıraktım. Kedi koşup Arinna' nın yanına gitti. "Haley, iyi misin?" diye sordu Arinna. Elbette iyiydim. "İyiyim. Kusura bakmayın. Ani ruh değişimi işte." Beni anlamışlardı ancak hala deli olduğumu düşündüklerinin ifadesi vardı suratlarında.

"Bak Alona'non kötü birisi olduğunu ve ne olursa olsun ondan uzak durman gerektiğin biliyorsun. Ve eğer seni bu kadar ürkütüyorsa kötü birisi olduğu fikrine tutunabilirsin. Ayrıca Haley normalde çok iyi birisi. Sadece yeni olduğun için böyle yapıyor olabilir. Hem, neden Haley'e bu kadar taktın?"
dedi ve imalı bir bakış attı. Benden ne duymak istediğini iyi biliyordum ancak şu anda bütün ilgiyi üzerime toplamak istemiyordum. Yinede cevap verdim.
"Bilemiyorum. Sanki Haley' i uzun bir süredir tanıyorum."
Kafamı kaşıdım ve daha sonra her şeyi söyledim.
"Sanırm Haley' den hoşlanıyorum ama ondan korkuyorum. Ben ona hoşlandığımı söylediğimde, o bana nefret ettiğini söylerse yada bana vurursa. Çünkü o kızın sağı solu belli değil. Ama bu aramızda kalsın. Şimdilik." Violet güldü. "Evet onun sağı solu belli değil ve söz. Aramızda kalacak." dedi. Bu arada Arinna açıklama yaptı. Damgalanma olmadığını söyledi. Zaten olsa anlardım ama diğerleri anlayamazdı. Ve merdivenlerden Haley, Athena ve Bendis indi.

Herkesin daha rahat olduğunu farkettim.Açıklamam işe yaramıştı.Aslında...
Birşeyler sezinledi ama bu bana kalacaktı.
Bendis elindeki bavullarla aşağı indi.Artık gitme vakti gelmişti.
Aslında çok garip bir ruh halindeydim.Hem duygulu hemde kararlıydım.
İçimden yükseleni tutamayıp gidip Haley ve Athena'ya sarıldım.
''Kendinize iyi bakın...''
''Sevgili çaylaklarım,size güveniyorum.Nyx'den ayrılmayın...''Arkamı döndüm.Kapıdan geçerken Bendis sisini harekete geçirmeye başladı.Evet yolculuk başlıyordu.

Rp Out:
Bendis ve benim rplerimiz İtalyada devam edecektir!

Gıtme vaktının geldıgını bılıyordum. Ne yazık kıasagı ınerken cıddı bıcımde kotuydum. Ruh esımı kaybetmıstım. Artık ruh esım olmadıgından yastaydım ama bunu kımse bılmıyordu. Keske benımde sırlarımı acabılıcegım bırılerı olsa dıye dusundum. Keske bende bırılerıne dert yansam. Ama guclu olmalıydım. Icımde tutmalı ve yıne kendı ıcımde cozmelıydım bu durumu. Arinna ıle kapıdan cıkarken son kez aıleme baktım. Ankara gece evındekı belkı de son saatlerımız. Bırlıkte gecırdıgımız son saatler. Hızlıca Haley ve Athena'ya sarıldım.
"Ikınızı de cok sevıyorum. Burda guvendesınız. Haley onları ıyı egıt. Ve unutma geldıgımde bur olmazsam sana cok kızarım. Aynı sey senın ıcınde Athena"
Hızla gerı kapıya kostum. Arinna ıle cevreme guclu bır sıs ordum. Ve yolculugumuz basladı.

Arinna ile Bendis gittiklerin Haley bizi çevresine topladı. Konuşmaya başladı.
"Evet, önce hangisini çalışalım. Özel güç mü, savaş stratejisi mi?"
Her kafadan ayrı bir ses çıkıyordu. Sanki çocuk yurdundaydım. "Bir dakika!" diye haykırdım. Müsaade istedim. Daha sonra sözüme başladım.
"İsterseniz önce benle başlayalım. Nasıl olsa hepiniz özel güçlerinizle ilgili bir şeyler biliyorsunuz ama savaş stratejisiyle ilgili bildikleriniz çok az olduğuna eminim." Kimse itiraz etmedi ve herkese duvarlardan kılıç almalarını söyledim. Kılıçlarını aldılar ve yanyana dizildiler.
"Evet, önce kiminle başlayalım. Haley? Sen ister misin?"
Violet kıkırdadı. Sırrımı öğrendiği için mutlu olmalıydı. Göz kırptım. Haley kılıcı tuttu. Ama yanlış tutuyordu. Savunması eksikti. Kılıcı indirdim. "Bak, olmadı. kendini savunmaya almıyorsun. Kılıcı saldırının gelebileceği konumda tut ve bacaklarını öne doğru biraz aç. Herkesin yapmasını istiyorum." Herkes bir hareket denedi ama yaklaşamamışlardı bile. Tekrardan tek sıra oldular. Onlara nasıl yapmaları gerektiğini gösterdim. Denediler. Daha iyiydi. Daha sonra nasıl kılıç savuracaklarını gösterdim. Bu konuda daha iyiydiler. En azından hunharca davranmaları iyidi. Çünkü savaşacaklardı. Ve savaşta yabani olan kazanırdı. Kılıç ile işimizin bitmesine az kalmıştı. Az kaldığına seviniyordum çünkü bayılmak üzereydim. Uyumam gerekliydi. En sonunda pes ettim. "Arkadaşlar, benim yukarıda uyumam gerek. Arizona'dan buraya gelinceye kadar cırkım çıktı zaten. Haley ve Athena, eğitimi siz devr alabilirsiniz. Ben yukarıdayım. Bir şey olursa uyandırın." dedim ve kılıcımı bırakıp yukarıya çıktım. kendimi ilk gördüğüm yatağa attım. Sonrasını hatırlamıyorum.

"Evet, şimdi kimler kendinde son bir kaç haftadır tuhaf şeyler seziyor? Demek istediğim, bir şeyleri hissetmek.. Mesela,zihin okuyan biri gibi. Odaklanınca konuşan bir çok ses duyduğunu düşünen var mı? Bu sadece bir örnek. Aranızda böyle bir özelliği olanda vardır. Şimdi istediğim , sadece odaklanın." dedim. Gözler kapandı ve güçlerini düşünmeye başladılar. Violet elini kaldırdı. Ona söz verdim.
"Ben sarmaşıkların yanında bitkiler ile iletişim kurabiliyorum sanırım."
Bu iyyidi. Alona ve kurtlarının nerede olduklarını anlayabilirdik. Aklıma bir şey geldi. Bitkilere ne kadar zarar vermeyi sevmesem de bunu yapmalıydım. Cam kenarında duran ve ritüellerde kullanılan bir çiçeği aldım. Oldukça güzel ve narin duruyordu. Çiçeğe bir şeyler fısıldadım. Onu öldüreceğimi söyledim. Ama öldürmeden önce yapraklarını teker teker keseceğimi söyledim ve Violet' e götürdüm.
"Ne hissediyor? Söyle bakalım."
Violet uzunca bir süre baktı ve en sonunda karara vardı.
"Korkuyor. Ona ne söylediysen fena halde korkmuş. Sana öfke besliyor. Elinde olsa seni öldüreceğini söyledi." Gülümsedim. "Elbette ona böyle bir şey yapmayacağım. Söyle ona. Ama zihninle." Violet odaklanmaya çalıştı ve "tamam" anlamında başını salladı. "Ne dedin?" diye sordum.
"Ona, senin kötü bir amacının olmadığını, şu anda eğitimde olduğumuzu ve senden özür dilediğini söyledim ve bize yardımcı olmasını istedim. O' da tamam dedi. Seni affettiğini ve bize yardımcı olacaklarını söyledi."
"Mükemmel. Bravo sana Violet.Violet, biraz gelir misin?" dedim. Onu köşeye çektim. Athena diğerlerine odaklanma konusunda bir şeyler söylüyordu.
"Violet, kılıç eğitimnde neden bana güldün?" diye sordum. Çünkü kıkırdamıştı.
"Yo, size gülmedim. Aklıma bir şey gelmişti."
"Ne geldiğini söylemezsen sana inanmam." Blöf yapıyordum ama onun söylemek istediği bir şey olduğunu biliyordum.

"Ne geldiğini söylemezsen sana inanmam." dedi. George'u ele veremezdim. En muzip gülümsemelerimden birini takıldım.
"Siz ikinizin ne kadar iyi bir çift olacağını düşünmüştüm ve bnu George'a da söylemiştim o kadar." dedim.
"Ne? Ona söyledin mi bunu? Ne dedi? Kötü bir şey..." sözünü yarıda kesti ve gülümseyerek başını önüne eğdi.
"Ondan hoşlandığını tahmin etmeliydim." dedim ve sırıttım.
"Hey, sakın bunu ona söyleme." dedi.
"Tabi ki." dedim ve Athena'ya doğru ilerledim.
"Hey, ne söylediğini söylemedin." diye seslendi.
"Neden bunu ona sormuyorsun ki?" dedim.
"Hain." dedi ve gülümsedi. Bende ona gülümsedim ve Athena'ya,
"İkiside birbirinden inatçı." dedim. Başını salladı ve güldü.
Haley'de yanımıza geldi ve,
"Evet, şimdi kim gelmek ister?" dedi. Biri,
"Ben gelebilir miyim?" dedi hepimizin başı merdivenlere çevrilmişti.

George' un benden hoşlandığına hala inanamıyordum. Ama bende kendimi ele vermiştim. Hemde çok çabuk. Artık sır ortaklığımız vardı Molly ile.
"Evet, şimdi kim gelmek ister?" dedim ve cevap gecikmedi. "Ben gelebilir miyim?" Herkesin başı merdivenlere çevrildi. O anda kendimi kör etmek istedim. Onu görmemek istedim. konuşmalarımızı duymuş muydu acaba? Bilmek istemiyordum. Bir köşeye çekilip bağırmak istiyordum yada odadaki her şeyi dağıtmak istiyordum. Merdivenlerden inip yanımıza geldi. O anda bütün cesur tavrım geride kaldı. Ancak ona bir şey belli etmemeliydim. Tanrım. Çok kötü bir durumdaydım. Bana yardım edin. Derin bir nefes aldım. Aklıma bir fikir geldi. "Violet, neden sarmaşıklarının sıklığını ölçmüyoruz? George, sende attığın çiziklerin derinliğini ölçersin. Korkmayın. Kimseye zarar gelmeyecek." Vİolet, istemeyerek George' un karşısına geçti. Aralarında bayağı mesafe vardı. Violet etrafına sarmaşıkları sarmaya başladı. Artık görünmüyordu bile. George küçük bir hareket ile sarmaşıklara çizik attı. Bayağı derin olduğu kesindi. Violet' e zarar gelmediğinden emindim. Athena, Violet' e ne yapması gerektiği konusunda uyarılar yağdırıyordu. Bende herhangi bir şey olması karşısında kendimi hazırlıklı tutuyordu.
Ne kadar da zeki çaylaklarımız var.

Violet' e zarar vermek amacım değildi. Bu yüzden küçük kesikler atmaya çalışıyordum. Ancak elimden geldiği kadar. Yapabileceğim fazla bir şey yoktu ve Violet ile olan çalışmamız tamamlanınca Violet' e "Neler oluyor?" bakışı attım. Omuz silkti ve Haley' e baktı. Bende gözlerimi ona çevirdim. kafası karışık gibiydi. Athena bir şeyler söylemeye başlamıştı ve megafondan bir ses duyuldu. Hepimizi Gece Evi'ne geri çağırıyorlardı. "Hadi. Hızlıca gidelim." dedi Athena ve kapıyı açıp hızlıca koşmaya başladılar. Ben en arkadan geliyordum. Sisten fazla bir şey görülmüyordu ama az çok tam olarak nerede olduğumuzu kestirebiliyorduk. Ve büyük demir kapı açıldı. Bütün herkes içeriye yağmalandı. Güzel gece evi. Buradan çıkmamayı düşünüyordum açıkçası. Ayrıca derslere çok geç kalmıştım. Bir an önce başlamam gerekiyordu.

Rp Out: Konu Kilit. Suzie' nin isteğine göre.