2.Karanlık Kızlar/Erkekler Ritüelimiz

Arkadaşlarımla beraber Nyx Tapınağına doğru ilerliyorduk.. İçimde bu defa herşeyin güzel olacağına dair bir his vardı. Malzemelerin hazır olup olmadıgını kontrol ettim. Bugün herkesin orda olmasını ümit ediyordum...

(Rp dışı = Yapmanız gereken izlenimlerinizi benden daha uzun bir şekilde yazmak. herkes rpsini bıraktıktan sonra ritüeli başlatıcağım. Daha sonra tekrar rpnizi bırakmanız için zaman tanıyacağım. yazmak isteyenler yazacak.. Böyle devam edicek...)

Yine Tapınağın önündeydim.Burayı çok seviyordum.Tanrıçamla aramdaki en büyük bağ idi burası.Çok görkemli,huzur verici bir havası vardı.Siyah,parıltılı elbisemin eteklerinin ayaklarıma dolanarak havalanmasına izin vererek içeriye girdim.İçerisi bu sefer daha kalabalıktı.Demekki ilk ritüel yankı bulmuştu okulda.Yine Suzie ve diğer çember üyeleri yerlerini almışlardı.Onlara baktım,beni izliyorlardı.Sıcak olduğunu umduğum bir şekilde gülümsedim.Gülümsememe Suzie gergin bir şekilde karşılık verdi.Anlaşılan yine çok heyecanlıydı.Yanına gidip onu rahatlatmak istedim fakat ritüelin birazdan başlayacağını hatırlayınca yerimde kaldım.Bende şiir okuyacaktım ve en az onlar kadar heyecanlıydım...

Tapınağın önüne geldiğimde içimde garip bir his vardı. Zaten açık renk olan tenim daha da solmuş, vücudum heyecandan titremeye başlamıştı. Bir süre gözlerimi kapatarak öylece durup rahatlamaya çalıştım. Gözlerim etraftaki kalabalığa odaklanınca heyecanım yine doruk noktasına çıktı. Kusacak gibi hissettiğimden aklımı başka şeylere odakladım.
Lyssa neredeydi acaba? Kalabalığın içinde onu ararken gözlerim Suzie’e takıldı. Her zamanki gibi sakin görünüyordu, ama onunda için için heyecanlandığına emindim. Onunla göz göze gelince göz kırpıp sakin olduğunu umduğum bir gülücük yolladım.

Tapınağın önüne geldiğimde içiri girip girmemekte tereddüt ettiğimi farkettim. Ritüel henüz başlamamıştı nasıl olsa biraz oyalanabilirdim. Dikkatle etrafı süzdüm, görünürlerde kimse yoktu. -Her zaman ki gibi...- Sonra bu saçma inadından vazgeçti ve içeri giriye doğru yürümeye başladı.. Birkaç kişi hariç herkes gelmiş gibi görünüyordu. İçeriye girdiğinde gözüne ilk Suzie takılmıştı. Gayet sakin bir şekilde etrafına bakınıyordu. En sonunda gözleri gözlerime denk geldi. Boş bir ifadeyle bana bakıyordu. Başımı hızla çevirdim ve konuşabileceğim birini aramaya koyuldum.

İşte 2.Ritüel... Ve ben yine tek başıma bu merdivenleri çıkıyorum.. Yavaşça herkesin bulunduğu yere doğru ilerledim. İlk Ritüel deneyimim süperdi çünkü çemberde yer alıyordum. Fakat bu sefer sadece izleyenlerden biri olacaktım. Su elementini yöneten kızı aradı gözlerim fakat göremiyordum. İçimde filizlenmeye başlayan o küçük ümidimi yarıda kestim ve Suzie'nin yanına gitmeye karar verdim fakat yanında bir çok arkadaşı vardı ve çember üyeleriydiler. Ben de soğuk kız çizgimden taviz vermeden Suzie resmi bir şekilde gülümsedim, o ise bana candan bir gülümseme göndermişti. Onun bir suçu yok! O kız sana ne yaptı ki? Git kıza adam gibi davran! iç sesimin bağırmasıyla Suzie'nin yanına doğru gittim. Diğer kızlara pek aldırış etmeden Suzie'nin yanına gittim -Soğuk kız olarak bilinmek hoşuma gidiyordu- ve vampirlere özgü bir şekilde elini sıktım.
"Suzie. Bu kadar gergin olma. Herşey yolunda gidicek. Önceki ritüel gibi düşün herşeyi akışına bırak. Bırak ki elementler ve Nyx seni yönlendirebilsin" dedim ve gülümsedim.
"Teşekkürler Adela. Umarım herşey yolunda gider." dedi ve gerginliğinden bir gram eksilmeyen gülümsemesiyle gülümsemeye devam etti. Bende yanlarından ayrıldım ve çembere yakın bir yerlerde kendime yer buldum..

Üstüme siyah en sevdiğim elbisemi giydikten sonra saçlarımı taradım ve açık bıraktım. Hazırlanmam bitince tapınağa doğru yürümeye başladım. Aklımdan binbir tane soru geçiyordu. Ya bu sefer bi eksiklik olursa? Ya yine az kişi gelirse? Ya elementim beni dinlemezse? gibi sorular aklımı kurcalıyor, daha çok heyecanımı arttırıyordu.

Tapınağa geldiğimde çok heyecanlıydım. Bu ilk ritüelimiz olmamasına rağmen bu sefer ki ritüel kalabalıktı ve bu beni daha da heyecanlandırıyordu. İçeriye girdiğimde etrafa bakınmaya başladım. İlk gözüme Suzie ve çemberdekiler çarpmıştı. Suzie de beni gördü ve onlara doğru yürümeye başladım. Suzie gergin ama bir o kadar da mutlu görünüyordu. Hafifçe Suzie'ye gülümsedim ve " Suzie ritüel ne zaman başlıcak?" diye sorarak konuşmalarına katıldım. Suzie de gülümsedi ve " Biraz daha bekleyelim. Eksik olanlar varsa onlarda gelsin öyle başlarız" dedi. Bende tamam der gibi başımı salladım ve konuşulanları dinlemeye başladım..

Ahh..Nyx' in evi içimi rahatlatıyordu. Bütün düşüncelerden arınmıştım. Sadece Tanrıçam ve ben vardık. Yavaş adımlarla bahçede ilerledim ve tapınağa ulaştım.

Üzerimde koyu mor bir elbise var.. Sanırım güzel görünüyorum. Sarı saçalarımı arkama at kuyruğu şeklinde topladım ve boynumun yanına aldım.. Ama bir eksiğim var Valeria. Onu burda göremiyorum...

İşte kafamda bu düŞüncelerle Nyx Tapınağı' na girdim. Suzie diğer çember üyelerini de almış konuşuyordu.. Ve tabiki içlerinde Valeria da vardı.. Ve gülümseyerek yanlarına yaklaştım...

Herkes toplanmıştı. Biz bizeydik. Ve yanımızda yine en çok sevdiğimiz profesörlerden Kramisha vardı. Kendisinden şiir okumasını rica etmiştim.

Çok hayacanlıydım. Bir önceki Ritüelde dans etmemiştim. Şimdi müzikle bütünleşip dans etmem gerekiyordu. Gerçi müzikle bütünleşmem zor değildi nede olsa işaretlenmeden önce müzisyendim. Kramisha'nın yanına gittim
''Hazır mısın?'' diye sordum.. Gülümseyerek
''Evet canım'' dedi. Tebessüm içerisinde yürüdüm ve herkese şöyle bir göz gezdirdim. Yerimi aldım ve müziği açmaları için işaret verdim. Ardından Kramisha'ya göz kırptım şiirini okusun diye...

Suzie göz kırptı.Başlamam gerekiyordu anlaşılan.Kalabalığa bir bakış atmamla sessizliğin oluşması bir oldu.Sesimi yokladım.

''Gece sessizliğe bürünmüş,
Hilal karanlığı öperken
Kaybolup ,görünmüş,
Çaresizce beklerken.

Rüzgarla savrulmuş karanlıklar,
Yanan ateşte tüten umutlar,
Yıkanmış kalbimdeki aşklar,
Gömdüm toprağa ıssız geceyi...

Ruhum bir kere daha,
Dolduracak mısın bedenimi?
İstersen ederim veda,
Yeterki sar geceyi....''
Şiirimi bitirdim ve kalabalığa döndüm....

Kramisha şiirini okurken adeta kendimden geçtim. Hayatımda hiç o kadar güzel dans ettiğimi, hiç o kadar iyi müzikle bütünleştiğimi hatırlamıyorum.. Harika, tek kelimeyle mükemmel bir danstı..

Ardından herkes meraklı gözlerle beni süzüyordu.. Doğuya döndüğüm anda herkes benimle beraber döndü.. Hava..

Hava, içimize işle bizi arındır.. Sana her zaman ihtiyacımız var.. Seni bu çembere davet ediyorum..!!

2.Karanlık Kızlar/Erkekler Ritüelimiz Hsjfwo

2.Karanlık Kızlar/Erkekler Ritüelimiz Hsjfwo

Rp Dışı = Havada bırakıyorum. Herkes rplerini bıraksın. Ateş yarın akşam burada olmaya çalışsın ateşi çağırıcaz yarın..

İçeride dikilmiş önümde her defasında şaşırarak tepki verdiğim ama bundan hiçbir zaman sıkılmayacağım büyüleyici element çağırma işlemi başlamıştı...
Bütün çaylaklar buradaydı. Yada öyle sanıyordum. Herneyse oturup hepsini saymıyacaktım..
..
Elbise giymemiştim. Zaten sevmezdim üstelik rahatsız ediciydi. Yine o uğurlu siyah kotumu üstümdeydi. İşaretlendiğimde üstümde bu kot vardı.Her ritüeldeyse hep bunu giyerdim.Kim demiş duygusal değilim diye...Üstümde derin dekolteli İnce kumaşlarla üstüste binmiş tam olarak çözemediğim bir blüz giymiştim.Kolları omuz dikişlerinden sonra tıransparan bir dantel işlemesiyle açılarak dirseklerime iniyordu. Blüzün ucunda ve yakasında ise bu işlemeli nakışlar arada görünüp kayboluyordu...

Hava soğuktu ama benim için bi problem yoktu. Tek hissettim hafif bir serinlikti. Zaten işaretlendikten sonra hissettim en soğuk his buydu. Üşümemek hoştu tabi hissetmeyi kaybetmedikçe. Ben ikisinide orantılı almıştım ve bunu seviyordum...

Tapınağın büyük tavanına baktım.Ortada renkli camlardan oluşmuş küçük bir cam gökyüzünü gösteriyordu. Hava açıktı ve yıldızlar sürekli göz kırpıyordu. Gecenin huzur verici düşlerinden Suzienin sesi beni ayırdı...

Hava, içimize işle bizi arındır..
Sana her zaman ihtiyacımız var.. Seni bu çembere davet ediyorum..!!

Tekrar çembere baktım. Çaylaklar birbirleriyle fısıldaşıyordu. Konun ne olduğunu biliyordum:Çember. Bunu sadece ilk ritüele katılanlar biliyordu. Elementlerin çembere dahil olup ortamda oluşturdukları inanılmaz hoşluk ve gerçekliği bozan büyülü hissine tanık olanlar... Ritüelden sonra konuşulanlar herkesin ilgisini çekmişti ve buna tanık olmak istemişlerdi...

İlk zamanlar bende buna inanmamıştım. Gözümle görmediğim sürece.Sanırım artık mucizelere inanmaya başlamalıydım...

Suzie ye baktım. Kılasik bir biçimde onunla gurur duyuyordum. Bu işi iyi yapıyordu. Çabalıyordu ve önem veriyordu...

Yüzüne baktım. Heycanlı-huzurlu ve sabırsızdı. İşte benim Suziem...

Çembere yakın bir yerdeydim. Konuşulanları duyabiliyordum ama çok derinden geliyor gibiydi sesler... Suzei Kramisha'nın yanındaydı.
''Hazır mısın?'' diye sordu. Yüzündeki tebessüm hiç solmamıştı.
"Evet canım"cevap verdi Kramisha her zaman ki bilge tavrıyla. Suzie müziği başlatmaları için işaret verdi işte o zaman her şey benim için önemini kaybetmişti. Sadece müziğin ahengine yoğunlaştım. Her notayı ayırt edebiliyordum ve bu notalar kulağıma eskisi gibi gelmiyordu. Sanki her biri bana ayrı bir duyguyu anlatıyor ve birleştiğindeyse hiçbir bozukluk olmuyordu. Müzik sadece kulaklarıma değil ruhuma da doluyordu. Müzik yavaşladı ve Suzie'nin sözlerini duymaya başladım ve yumduğum gözlerimi açtım o ana kadar gözlerimi yumduğumun bile farkında değildim. Müzikle öyle bir sarmalanmıştım ki... Suzie'nin derinleşen ve güç bulan sesi her yerde yankılanıyordu.
Hava, içimize işle bizi arındır.. Sana her zaman ihtiyacımız var.. Seni bu çembere davet ediyorum..!!
Suzie Lyssa'nın karşısında hiç görünmediği kadar güçlü görünüyordu ve Lyssa'ya gülümsüyordu. Ben ise kısık sesle hala devam eden müzikten kendimi alamıyordum. Çevreme baktığım da büyülenmiş ve irice açılmış gözlerin hepsi Suzie ve çembere kaymıştı. Ben de tüm duyularımı çembere yoğunlaştırdım. İşte o zaman havanın sessiz fısıltısını duyar gibi oldum.

Hava, içimize işle bizi arındır.. Sana her zaman ihtiyacımız var.. Seni bu çembere davet ediyorum..!!

Kelimeler kulağıma adeta fısıldıyordu... Rüzgar etrafımı sardı. Müthiş güven ve huzur veren bir histi. Hiç olmadığım kadar iyi hissediyordum kendimi. Sarı saçalrım etrafımda dans ediyor gibiydi. Sonra yanım da Suzie' yi fark ettim. Bana gülümsedi ve elindeki kadehi uzattı.

Kadehde ki şarap insanın içine işliyordu. İçim sıcacık olmuştu. Büyük bir gülümsemeyle Suzie' ye döndüm ve kadehi uzattım:

''Kutsanmaya'' dedi.

''Kutsanmaya'' diyerek selamladım. Ve havanın Kutsal Çember de dans ettiğini düşünerek ateşe yani Marguriette' ye baktım...

Kendimi hem mutlu hem yorgun hissediyordum. Adeta zaman durmuştu..Çok düşünmeden ateş için güneye Marguriette'ye döndüm..

Ateş, yakıcı ama bir o kadar sadık , Seni bu çembere davet ediyorum...!

Marguriette'yi incelemeye çalıştım ama beceremedim..

Lyssa'a baktım. Suzie havayı çağırınca yüzü garip bir biçimde canlanmıştı. Kendimin yüz ifadesini merak ederken, Suzie tam önümde durdu. Kalbimin atışlarını duyamadığını umarak ona baktım. Yüzümün ne halde olduğunu bir tek Tanrı bilebilirdi.

"Ateş, yakıcı ama bir o kadar sadık , Seni bu çembere davet ediyorum...!"

İçimi saran sıcaklık, rahatlamamı sağlamıştı. Elementim etrafımda kıpraşırken heyecanla gülümsüyordum. Şaraptan küçük bir yudum alıp dudaklarımı araladım

"Kutsanmaya."

Sesim garip bir şekilde güçlü çıkmıştı. Neşeyle gülümsedim.

Marguriette'nin yüzünde bir tebessüm belirdi. Bende ona gülümsedim. Ardından Dysnomia'ya doğru ilerledim.. Kendimi çok yorgun hissetmiştim. Sebebini bilmiyorum ama odama gidince çok ağır bir uyku çekeceğimi şimdiden anlamıştım..

Bize daima sadık olan su, bizi arındır ve yenile.. Seni bu çembere davet ediyorum..!

2.Karanlık Kızlar/Erkekler Ritüelimiz 24edxn4

2.Karanlık Kızlar/Erkekler Ritüelimiz 24edxn4

Hava çemberi doldurdu...Etrafı hoş bir esinti kaplamıştı. Lyssa nın saçları hafifçe dalgalanıyordu. Yüzünde küçük bir tebessüm vardı. Mutluydu. Hava tüm çaylakları okşuyarak dolaşıyordu.

Bazıların gözleri sonuna kadar inanmamazlıkla açılırken bağzıları şok geçirmişcesine kısık çığlıklar atıyorlardı... ÇEmberdeki büyü havayla başlamıştı ve ateşlede devam ediyordu. Suzie Lysssayı selamladı ve ateşin yani:Marguriette nin yanına gitti.

Ateş, yakıcı ama bir o kadar sadık ,
Seni bu çembere davet ediyorum...!

Mumu ateşe verdiği sırada etrafta közle karışık bir ısı yükselmişti. Çaylaklar ise bu mucize karşısında bayılmamak için kendilerini zor tutuyor gibiydiler. BEnse bu imkansızlığı boş vermiş Nyxnin mucizesini birkez daha büyülenmişcesine izliyordum.

Suziye Margurietteyi selamladı. İşleri hızlı götürüyordu. Gece kısaydı ve çemberin büyüsü devam ediyordu.Suzienin Yüzündeki hafif yorgunluk onun ne istediğini anlamama yetmişti . Uyku... SAnırım bu akşam birileri yorgunluktan horlıycaktı...

Dysnomia heycanlı gibiydi. Sanırım herkes heycanlıydı...Elindeki mumu sıkı-sıkı tutmuştu ve Suzienin sözlerine odaklanmıştı...

Bize daima sadık olan su, bizi
arındır ve yenile.. Seni bu çembere davet ediyorum..!

İlk ritüelimdi. Okula yeni gemiştim ve bir çok çaylak beni tanımıyordu. Yani hiçbiri...

Üstümde alnımdaki içi dolu hilalimin ve çevresindeki motiflerin renginde mat pastel rengi bir mavi elbise vardı. Elbise giymezdim. İşim geregi. Ben Binicilik profesörüydüm ve pantolonla tayt arası altlarım dışında kendimi rahat hissetmiyordum.

Ritüelin sonlarına yaklaşıyorduk. Bazı çaylaklar beni fark etmişti ama hala kim oldugumu çözememişlerdi. Kendi aralarında fısıldaşıyolardı. Onlara gizemli bir şekilde gülümsedim. Gözleri büyüyüp hepsi arkasına döndüler ve daha telaşlı fısıldaşmaya başladılar. Çocuklarla uğraşmamalıydım!

Suzieye baktım.onunla daha tanışmamaıştık ama kendini görüntüsünden daha büyük biri oldugunu bana şuanda gösteriyordu.

Bundan sonrasını çekildiğim karanlık köşeden izledim. Herkesin yüzüne bakıyordum ve onları ezberlemeye çalışıyordum...

Suzie,suyu çembere davet ederken,gözlerim karanlıkta durmuş bir vampire ilişti.Pür dikkat ritüeli izliyordu.Yüzüne dikkatli bakınca kim olduğunu anladım.Binicilik profesörümüzdü.Yeni gelmişti ve daha tanışmamıştık.Yanına gitmek istedim.Yavaşça ortadan sıyrıldım ve karanlığa doğru ilerledim.Beni gördü ve toparlandı.Aramızda 1 metre mesafe kalmıştı.Vampir selamlaşmamız için kolumu uzattım.Sert bir şekilde karşılık verdi.
''Merhaba Profesör,Gece Evine hoşgeldiniz.Ben Yüksek rahibe ve Şiir Profesörü Arinna Laureate.''Yüzü çok gergindi.Sanırım heyecanlıydı.Heyecanını azaltmak için gülümsedim.Bana yine gergin bir şekilde karşılık verdi....

İçeridek insanları (lafın gelişi) süzerken birinin bana baktıgını gördüm. Fark edilmediğimi düşünürken birinin bana bakması ilginçti. Kadının içi dolu hilali ile elbisesinin içindeki suruşu dikkat çekiciydi. Çoğu çaylak ona büyülenmişcesine bakıyordu. Emin oldugum tek şey se onun Yüksek rahibe olduguydu.

Onunla telefonda bu okula atamamla ilgili konuşmuştuk ama hiç yüz-yüze gelmemiştik.Bana doğru yüzünde hafif bir tebessümle yürümeye başlamıştı. Bende binicilikten gelen bir rahatlamayla her ne kadar imkansız görünsede topuklu ayakkkabılar ve elbiseyle duvara dayanmış kollarımı birleştirmiştim. Bana doğru geldiğini görünce doğruldum ve gülümsemeye çalıştım. Önümmde durdu ve selamlaştık.

''Merhaba Profesör,Gece Evine hoşgeldiniz.Ben
Yüksek rahibe ve Şiir Profesörü Arinna Laureate.''

Genelde duygularımı iyi saklayan biriydim. Biraz gergindim ama olabildiğince yüzümü sakin tutdum...

"Merhaba Yüksek rahibem... Sonunda tanıştığımıza sevindim. Adım Ketty Sombre. Binicilik profesörüyüm."

"Evet hatırladım. Telefonde görüşmüştük. İsterseniz sizi ritüelden sonra profesörlerle tanıştırıyım. Böylelelikle bukadar yanlız kalmamış olursunuz..."

Bunu iyi niyetle söylediğini biliyordum. Yanlızlığı seven biriydim ama sırf zaaflarım yüzünden insanları kırmak zorbalıktı.

"Teşekkürler Rahibem. İlginiz beni mutlu etti. Bende isterim..."

Tekrar gülümsedim...

"Merhaba Yüksek rahibem... Sonunda tanıştığımıza sevindim. Adım Ketty Sombre. Binicilik profesörüyüm."

"Evet hatırladım. Telefonda görüşmüştük. İsterseniz sizi ritüelden sonra profesörlerle tanıştırıyım. Böylelikle bu kadar yanlız kalmamış olursunuz..."
Bu isteğime olumlu yanıt vermişti.Onu şöyle tepeden tırnağa süzdüm.Hoş bir kadındı.Dövmeleri şahlanmış atlar ve garip ama güzel helezonlardan oluşuyordu.Çok hoşuma gitmişti.
Yüzünde gergin bir gülümseme vardı.Gergin olduğunda bile güzeldi.Bende gülümsedim.Rechalle'den sonra belkide yine iyi bir arkadaş edinmiş olabilirdim.Kim bilebilirdi ki?

Oda bana sakince gülümsemişti. Ellerim napıcaklarını bilmezcesine ortalıkta çırpınıyolardı. Önce kolarımı birleştirdim sonra bundan vaz geçtim. çok kendini beyenmiş bir hava oluşturuyordu. Daha sonra uzun düz saçlarım elimle gergince düzelttim.

Duvara yaslanmayı denedim. şimdi daha sakin bir pozisyon almıştım. Ah tanrım ilk yılındaki bir çaylak gibi davranıyordum. Zaten hep böyle olurdu. Sanırım profesörlerden çok çaylaklarla daha iyi arkadaş olmamın nedeni buydu...

Çocuksu davranışlar. Annemin sesi kulaklarımda yanklanıyordu

'Tanrım Ketty hiç büyümiycek misin!' Kafamı sallayıp bu kabustan kurtuldum.

Arinna ya baktım.Neyseki çebri izliyordu. Yüzümde oluşan saçma sapan ifadeleri görmediğini umuyordum.

Biraz gergindi Ketty,Bu belki Yeni gelişinden belki de bir sıkıntısından dolayıydı.Bunu sormak isterdim fakat henüz tanışalı 2 dakika olmuştu.O yüzden hiçbirşey demddim ve Çemberi izlemeye devam ettim.Çemberi izlesemde onun ne yapacağını bilemeyen yüz ifadesini hissediyordum.Onu yatıştırmak istedim.
''İsterseniz,profesörlerle tanıştıktan sonra Gece Evi'nin dışında bir yerde buluşup,tanışabiliriz.Hem Gece Evi hakkında bilgi alırsınız hem de sizi şu gerginliğinizden kurtarırım...''Cevap bekleyen bir ifadeyle yüzüne baktım...

Rp dışı : Ders çalışma durumum nedeniyle ritüeli devam ettiremiyorum siz ben elementleri cağırmısım gibi devam edin. elementler tek tek sırayla rpsini yazıp bıraksınlar.
Arinna sende Dolunay rütielini ayarla ben yokken sen ilgileniceksin..

Tabiiki ritüel tarihimizi karalaştırıp duyurulara yazacağım lütfen herkes baksın...

» İlk Ritüelimiz
» Dolunay Ritüelimiz...
» Karanlık Kız/Erkek Listesi
» Karanlık Kız/Erkek Başvuru Formu